- بهنام (پسرانه)
مشهور، نیک نام، دارای نام نیک
معنی بهنام - جستجوی لغت در جدول جو
- بهنام (بِ)
نیک نام. خوشنام. (فرهنگ فارسی معین) ، خوب و نیکو. قال اﷲتعالی: من کل زوج بهیج. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) (ازاقرب الموارد). زیبا. (ترجمان القرآن). خوب و خوبروی. (زمخشری) ، باشکوه. (ترجمان القرآن)
- بهنام
خوشنام، نیکنام
- بهنام
بیماری های درمان ناپذیر
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پسرانه)
فرهنگ نامهای ایرانی
پیروز، فاتح، ایزد پیروزی درآئین زردشت، لقب برخی از پادشاهان ساسانی، نام ستاره مریخ، نام روز بیستم از هر ماه شمسی در ایران قدیم، نام فرشته موکل بر مسافران و روز بهرام، نام چندتن از شخصیتهای شاهنامه از جمله نام یکی از فرزندان گودرز گشواد
مریخ، روز بیستم از هر ماه خورشیدی، برای مثال ای روی تو به خوبی افزون ز مهر و ماه / بهرام روز بادۀ بهرام رنگ خواه (مسعودسعد - ۵۴۹) ، در ایران باستان، فرشتۀ موکل بر مسافران
پارسی تازی گشته گهنام چاه ژرف گهنام کهنام مرتبه ای از همه مراتب بدی و بدتر و معرب آن جهنم است
بی اسم بدون نام، نوعی شرکت که بنام هیچیک از شرکا نامیده نمیشود بلکه بنام شیئی که تجارت کنند خوانده شود مانند شرکت بینام پشم و پوست
((بَ))
فرهنگ فارسی معین
در آیین زردشتی یکی از ایزدان است وی یار ایزدمهر و پاسبان عهد و پیمان و موکل به روز بیستم هر ماه شمسی (موسوم به بهرام) است
