- بنو
خرمن، خرمن گندم یا جو، تودۀ چیزی، غله
معنی بنو - جستجوی لغت در جدول جو
- بنو(بَ)
جمع واژۀ ابن. پسران و اخلاف. (ناظم الاطباء)
- بنو(بَ)
خرمن هر چیز را گویند اعم از گندم و جو وکاه و غیر آن. (برهان) (آنندراج). خرمن و غلۀ دروکردۀ توده نموده. (ناظم الاطباء). رجوع به بنوه شود
- بنو
غله درو کرده توده ساخته خرمن گندم و جو و کاه و مانند آن، غله
- بنو((بُ))
بنوه، خرمن گندم و جو و کاه و مانند آن
- بنو
پایین مزرعه و زمین و یا آبادی، آبی که از پایین مزرعه خارج
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(بَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ ابن:
هرکه زیباتر بود رشکش فزون
زان که رشک از ناز خیزد یا بنون.
مولوی.
رجوع به ابن شود
هرکه زیباتر بود رشکش فزون
زان که رشک از ناز خیزد یا بنون.
مولوی.
رجوع به ابن شود
(بَ وَ / بَ)
لغت نامه دهخدا
مطلق خرمن را گویند اعم از خرمن غله و کاه و غیره. (برهان) (از آنندراج). خرمن و تودۀ غلۀ نکوفته. (ناظم الاطباء). رجوع به بنو شود
(بُ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ بند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) : انتقام خشم از چشم زخم گذشته بر اجابت باعث آمد به احتشاد جنود و عقد بنود. (جهانگشای جوینی). رجوع به بند شود
نام قریه ای بفارس در پنج فرسنگی جنوب پالنگری
کسی که پیشه و حرفه او ساختن خانه ها و دیگر بناها باشد، بلند کردن بر افراشتن ساختمان لاد (سد در) بر آوردن ساختن، عمارت ساختمان هر نوع ساختمان که برای سکونت و استفاده انسان و حیوان و جا دادن اشیا بکار رود، جمع ابنیه، قرار برقراری، بنیاد اساس، شکل، عدم تغییر اواخر کلمات مقابل اعراب. یا بنا آهنی. یا بنا سیمانی. یا بنا بودن، قرار بودن: (بنا بود که دیگر دروغ نگویی) یا بنا باب رسانیدن، ساختمان استوار کردن، خراب کردن ساختمان. آنکه بنا کند کسی که پیشه اش ساختن خانه ها و ساختمانهاست سازنده بنا و عمارت و ساختمان بناگر
پسری، فرزند خواندگی پسری، پسر خواندگی. یا اضافه بنوت. اضافه نام پسر یا نوه بنام پدر یا جد: محمود سبکتگین ابوعلی سینا
ترکی ک زولانه زاولانه آهنی که برپای ستوران بندند حلقه و زنجیری که دست و پای چهار پایان را بدان بندند بخاو
پسری، پسرخواندگی، فرزند بودن
متضاد: ابوت
متضاد: ابوت
بندام