معنی بنو
- بنو((بُ))
- بنوه، خرمن گندم و جو و کاه و مانند آن
واژههای مرتبط با بنو
بنو
- بنو
- غله درو کرده توده ساخته خرمن گندم و جو و کاه و مانند آن، غله
بنو
- بنو
- خرمن، خرمن گندم یا جو، تودۀ چیزی، غله
بنو
- بنو
- جَمعِ واژۀ ابن. پسران و اخلاف. (ناظم الاطباء)
بنو
- بنو
- خرمن هر چیز را گویند اعم از گندم و جو وکاه و غیر آن. (برهان) (آنندراج). خرمن و غلۀ دروکردۀ توده نموده. (ناظم الاطباء). رجوع به بنوه شود
بنو
- بنو
- پایین مزرعه و زمین و یا آبادی، آبی که از پایین مزرعه خارج
بانو
- بانو
- آغا، خانم
بند
- بند
- ماده قانونی، پاراگراف، جزء، سد، Article
بزو
- بزو
- قهر کردن، گردنکشی کردن
بطو
- بطو
- درنگی وآهستگی، گرانی
