- بلوغ
مرحله ای که موجود زنده به حد رشد کامل می رسد. در اسلام سن بلوغ دختر پایان نه سال قمری و برای پسر پایان چهارده سال قمری است، رسیدن
معنی بلوغ - جستجوی لغت در جدول جو
- بلوغ (بُ)
رسیدگی. (منتهی الارب).
- بلوغ (اِ رِءْ)
رسیدن به مکانی یا نزدیک به رسیدن. (منتهی الارب). وصول یا مشرف شدن بر وصول. (اقرب الموارد). و از آن جمله است: آیۀ فاذا بلغن أجلهن. (قرآن 234/2) ، یعنی نزدیک شدند بدان. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). رسیدن. (المصادر زوزنی) (ترجمان القرآن جرجانی). نزدیک شدن به چیزی و رسیدن. (تاج المصادر بیهقی) (از دهار) : عند اًشفائه علی نهایه الامد المعلوم و بلوغه غایه المحتوم. (تاریخ بیهقی ص 300).
- بلوغ (بُ)
دهی از دهستان زنجانرود، بخش حومه شهرستان زنجان. سکنۀ آن 129 تن. آب آن از قنات و محصول آن غلات است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
- بلوغ
رسیدن به سن رشد، بالغ شدن دختر و پسر در سنین معین
- بلوغ ((بُ))
به سر رسیدن، رسیدن به سن رشد، رسیدگی، سن قانونی
- بلوغ
پزاوش، بالش
- بلوغ
تکلیف، رسایی، رشد، کمال
- بلوغ
بلوغٌ
- بلوغ
Maturation, Maturity
- بلوغ
maturation, maturité
- بلوغ
dojrzewanie, dojrzałość
- بلوغ
পরিপক্বতা
- بلوغ
созревание , зрелость
- بلوغ
Reifung, Reife
- بلوغ
дозрівання , зрілість
- بلوغ
بلوغ
- بلوغ
olgunlaşma, olgunluk
- بلوغ
ukuaji, ukomavu
- بلوغ
成熟
- بلوغ
성숙
- بلوغ
成熟
- بلوغ
בגרות
- بلوغ
pematangan, kedewasaan
- بلوغ
การเจริญเติบโต , ความสมบูรณ์
- بلوغ
rijping, volwassenheid
- بلوغ
maduración, madurez
- بلوغ
maturazione, maturità
- بلوغ
maturação, maturidade
- بلوغ
परिपक्वता
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(بُ غَ)
لغت نامه دهخدا
رسیدن به حد مردی. رسیدن کودک. (از آنندراج ذیل بلوغ). بلوغ: هم بدین سبب است که کودک الثغ چون به حد بلوغت رسید، فصیح گردد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی).
چون به ریش آمد وبلوغت شد
مردم آمیز و مهرجوی بود.
سعدی (از آنندراج) ، سختی. (منتهی الارب). مصیبت. (اقرب الموارد). بلوه. ج، بلایا. (اقرب الموارد) :
در هدی نگشاید مگر کلید سخن
همو گشاید درهای آفت و بلوی.
ناصرخسرو.
سرور و راحت و نعمت نصیب جان تو باد
همیشه باد عدویت در آتش بلوی.
ادیب صابر.
، دریافت چیزی و کشف آن. (منتهی الارب) ، در تداول فارسی آشوب و غوغا و هنگامه و سرکشی. (ناظم الاطباء). شورش. بلوای عام. (فرهنگ فارسی معین).
- عام البلوی، رژی بلوای تنباکو. رژی. و رجوع به رژی شود
چون به ریش آمد وبلوغت شد
مردم آمیز و مهرجوی بود.
سعدی (از آنندراج) ، سختی. (منتهی الارب). مصیبت. (اقرب الموارد). بلوه. ج، بلایا. (اقرب الموارد) :
در هدی نگشاید مگر کلید سخن
همو گشاید درهای آفت و بلوی.
ناصرخسرو.
سرور و راحت و نعمت نصیب جان تو باد
همیشه باد عدویت در آتش بلوی.
ادیب صابر.
، دریافت چیزی و کشف آن. (منتهی الارب) ، در تداول فارسی آشوب و غوغا و هنگامه و سرکشی. (ناظم الاطباء). شورش. بلوای عام. (فرهنگ فارسی معین).
- عام البلوی، رژی بلوای تنباکو. رژی. و رجوع به رژی شود
نوجوانی، بلوغ