- بلندآواز
کسی که آواز رسا و بانگ بلند دارد
معنی بلندآواز - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پرنده ای که در آسمان اوج گیرد مانند باز، عقاب و مانند آن، کنایه از ویژگی کسی که آرزوی ترقی و عظمت دارد و بیش از مقام و مرتبه اش خودنمایی و خودستایی می کند، بلندگرای
(بُ لَ پَ)
لغت نامه دهخدا
پرنده ای که در آسمان اوج گیرد. (فرهنگ فارسی معین) :
مرغی است دلم بلندپرواز
اما ز قضاش دام روزی است.
خاقانی.
چه نیکبخت کسانی که اهل شیرازند
که زیر بال همای بلندپروازند.
سعدی.
کجا به صید ملخ همتت فرود آید
بدین صفت که تو باز بلندپروازی.
سعدی.
باز بلندپرواز ایزد متعال. (حبیب السیر چ تهران ج 3 ج 4 ص 322).
قلولی ̍، مرغ بلندپرواز. (منتهی الارب).
مرغی است دلم بلندپرواز
اما ز قضاش دام روزی است.
خاقانی.
چه نیکبخت کسانی که اهل شیرازند
که زیر بال همای بلندپروازند.
سعدی.
کجا به صید ملخ همتت فرود آید
بدین صفت که تو باز بلندپروازی.
سعدی.
باز بلندپرواز ایزد متعال. (حبیب السیر چ تهران ج 3 ج 4 ص 322).
قلولی ̍، مرغ بلندپرواز. (منتهی الارب).
بنام، سرشناس، شهیر، مشتهر، مشهور، معروف، نام آور، نامدار، نامور، نامی
متضاد: گمنام
متضاد: گمنام
اوج گیر، بلندگرا، بلندی گرا، اوج طلب، عظمت جو، افزون خواه، افزون طلب، بیشی طلب، عظوت طلب، جاه طلب، نام جو
بلند، صدای بلند