معنی بلدی در لغت نامه دهخدا

منسوب به بلد. شهری. (دهار) (ناظم الاطباء). شهری و مربوط به شهر. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به بلد شود

معنی بلدی در لغت نامه دهخدا

منسوب به بلد که نام شهر مروالرود است و ابومحمد بن ابی علی حسن بن محمد از مشایخ قرن ششم بدان نسبت دارد. (از معجم البلدان).، منسوب به بلده، که شهری است در اندلس. (ناظم الاطباء). و رجوع به بلده شود

معنی بلدی در لغت نامه دهخدا

لقب ابوعثمان سعید بن محمد بن سید ابیه بن یعقوب اموی بلدی است. وی از صوفیان زاهد بود، بسال 328 هجری قمری متولد شد و در سال 350 هجری قمری به مشرق سفر کرد و بسال 351 هجری قمری وارد مکه شد. بلدی درسال 397 هجری قمری درگذشته است. (از معجم البلدان)

معنی بلدی در فرهنگ لغت هوشیار

شهری منسوب به بلد و بلده شهری مربوط به شهر

معنی بلدی - جستجوی لغت در جدول جو

بلدی(بَ لَ)

لغت نامه دهخدا

بلدی(بَ)

لغت نامه دهخدا

بلدی(بَ)

لغت نامه دهخدا

بلدی

فرهنگ لغت هوشیار

بردی

پاپیروس، گیاهی از خانوادۀ جگن با ساقۀ بی برگ که در مصر باستان از ریشه اش به عنوان سوخت و مغزش به عنوان خوراک و ساقه اش برای تهیۀ طناب و پارچه استفاده می کردند، ورقه های شبیه مقوا که از این درخت تهیه و به جای کاغذ تا قرن هشتم میلادی برای نوشتن استفاده می شد، کلک

پاپیروس، گیاهی از خانوادۀ جگن با ساقۀ بی برگ که در مصر باستان از ریشه اش به عنوان سوخت و مغزش به عنوان خوراک و ساقه اش برای تهیۀ طناب و پارچه استفاده می کردند، ورقه های شبیه مقوا که از این درخت تهیه و به جای کاغذ تا قرن هشتم میلادی برای نوشتن استفاده می شد، کِلک

فرهنگ فارسی عمید

بلندی

بالاترین قسمت چیزی، اوج،
بلند بودن مثلاً بلندی دیوار، بلند و دراز شدن،
شدت مثلاً بلندی صدا،
کنایه از ارزش، اهمیت مثلاً بلندی مقام، کنایه از خوبی،
همراهی مثلاً بلندی بخت، دراز و طولانی بودن مثلاً بلندی شب،
مکان مرتفع مثلاً بلندی های البرز،
طول، ارتفاع مثلاً قد درخت به بلندی چهارمترمی رسید

فرهنگ فارسی عمید

بلدیه

شهرداری، سازمانی که در هر شهر برای پاکیزه نگهداشتن کوچه ها، خیابان ها، مواظبت باغ های عمومی، روشنایی شهر، تقسیم آب و تعیین نرخ خواربار تشکیل می شود و زیر نظر انجمن شهر یا وزارت کشور قرار دارد

فرهنگ فارسی عمید

بسدی

به رنگ بسد، سرخ رنگ، تهیه شده از بسد

فرهنگ فارسی عمید

بادی

کار کننده با باد مثلاً آسیای بادی، کشتی بادی، سازهای بادی،
ویژگی وسیله ای ارتجاعی مانند لاستیک که آن را از هوا پر می کنند مثلاً قایق بادی،
ویژگی سلاحی که با فشار هوا گلوله را پرتاب می کند مثلاً تفنگ بادی
باشی، همیشه باشی، برای مثال شاد بادی که کردیم شادان / ای به تو خان و مانم آبادان (نظامی۴ - ۶۷۹)
دور شونده، آغاز کننده، شروع کننده، آشکار شونده، پیدا شونده

کار کننده با باد مثلاً آسیای بادی، کشتی بادی، سازهای بادی،
ویژگی وسیله ای ارتجاعی مانند لاستیک که آن را از هوا پر می کنند مثلاً قایق بادی،
ویژگی سلاحی که با فشار هوا گلوله را پرتاب می کند مثلاً تفنگ بادی
باشی، همیشه باشی، برای مِثال شاد بادی که کردیَم شادان / ای به تو خان و مانم آبادان (نظامی۴ - ۶۷۹)
دور شونده، آغاز کننده، شروع کننده، آشکار شونده، پیدا شونده

فرهنگ فارسی عمید

بدلی

ساختگی، تقلبی مثلاً جواهر بدلی

فرهنگ فارسی عمید

بلخی

مربوط به بلخ، از مردم بلخ

فرهنگ فارسی عمید

بلید

کندذهن، کودن، کم هوش

فرهنگ فارسی عمید

بندی

گرفتار، اسیر، زندانی

فرهنگ فارسی عمید

بلدیه

(بَ لَ دی یَ)

دهی از دهستان باوی، بخش مرکزی شهرستان اهواز. سکنۀ آن 100 تن. آب آن از چاه و محصول آن غلات است. ساکنان این ده از طایفۀ حوشیه هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

بلدیه

(بَ لَ دی یَ / یِ)

بلدیه. تأنیث بلدی. (فرهنگ فارسی معین).
- امور بلدیه.

لغت نامه دهخدا

بلدیت

(کَ دَ)

مرکّب از: بلد فارسی + -یّت عربی، اسم از بلد بودن. مصدر جعلی از بلدبودن. مصدر منحوت از بلد. (یادداشت مرحوم دهخدا)، معرفت. شناسایی. آگاهی. بلدیه. اطلاع. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

بدلی

خوش ظاهر وبد باطن، چیزی که جنسش بد باشد

معنی بلدی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما