معنی بلانکی - جستجوی لغت در جدول جو

بلانکی

لغت نامه دهخدا

بلادری

ویژگی کسی که بلادر بسیار استفاده می کرد، معجونی که از بلادر درست می کردند، کنایه از دیوانه

فرهنگ فارسی عمید

برانشی

عضو اصلی تنفس ماهی که به وسیلۀ آن اکسیژن موجود در آب را جذب می کند، آب شش

فرهنگ فارسی عمید

براندی

نوعی نوشابۀ الکلی قوی که از تقطیر شراب یا تفالۀ انگور تهیه می شود

فرهنگ فارسی عمید

بلاذری

(بَ ذُ)

لقب احمد بن یحیی بن جابر بن داود بلاذری، مورخ و جغرافی دان و نسب شناس قرن سوم هجری است. رجوع به احمد (ابن یحیی بن...) در همین لغت نامه و مآخذ ذیل شود: الاعلام زرکلی ج 1 ص 252، معجم الادباء، الفهرست ابن الندیم، لسان المیزان، معجم المطبوعات، تاریخ آداب اللغهالعربیۀ جرجی زیدان

لغت نامه دهخدا

بلاشکر

(بَ کَ)

قریه ای است مابین بردان و بغداد، و نام آن در اشعار و اخبار آمده است. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

بکانکت

شهرکی است (بماوراءالنهر) که اندر وی مسلمانان و ترکان اند و جای بازرگانان است. (حدود العالم)

لغت نامه دهخدا

بغلانی

(بَ غَ)

منسوب است به بغلان که شهری است درنواحی بلخ در طخارستان. (از سمعانی) (از اللباب)

لغت نامه دهخدا

بلأزی

(بَ ءَ زا)

سخت و شدید: رجل بلأزی و ناقه بلأزی. (از اقرب الموارد از تاج). بلأزاه. و رجوع به بلأزاه شود

لغت نامه دهخدا

بولانی

بورانی:
به بولانی از ماست داد ابرشی
که بودی ز نعلش کماج آتشی،
بسحاق اطعمه،
رجوع به بورانی شود

لغت نامه دهخدا

بالانی

فرق سر، (فرهنگ شعوری ج 1 ص 192)، هرچیز که پوشاند سر را، (ناظم الاطباء)، اما در کتب و مآخذ دسترس دیگر دیده نشد، باک داشتن، ما ابالیه، و به بالا، و باله، و بلاء و مبالاه، التفات نمی کنم، باک نمیدارم، (ناظم الاطباء)، اصل آن بالیه بود و جهت تخفیف یای آن را برداشته اند، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

بالانی

منسوب است به قریۀ بالا از قرای مرو که به فارسی آنرا کوالا خوانند، (انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

بالانی

اسب کندرو، (شرفنامۀ منیری) (آنندراج)، اسب بارگیر، (شرفنامۀ منیری) (آنندراج)، اسب پالانی، (ناظم الاطباء)، ظاهراً بالانی صورتی از پالانی است، رجوع به پالانی شود

لغت نامه دهخدا

بانکیه

(یِ)

بانکدار. (لغات مصوبه فرهنگستان). رجوع به بانکدار شود

لغت نامه دهخدا

بانمکی

(نَ مَ)

ملاحت. نمک داشتن. خوش نمک بودن، معشوقه. (لغت نامۀ اسدی)

لغت نامه دهخدا

پلانکت

(پْلا / پِ کِ)

ربر. ترانه ساز فرانسوی. مولد او پاریس بسال 1848م. وی اپرتهائی ساخت و در سال 1903 وفات کرد

لغت نامه دهخدا

بلادری

(بَ دُ)

منسوب به بلادر. رجوع به بلادرشود.

لغت نامه دهخدا

بلانکت

(بْلا / بِ کِ)

نوعی خوراک راگو از گوشت سفید. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

بلانکت

نوعی خوراک را گو از گوشت سفید

فرهنگ لغت هوشیار

بلغاکی

مفتن فتنه جو، واقعه طلب حادثه جو

فرهنگ لغت هوشیار

بلبانی

سه چنگی سازنده بلبان

فرهنگ لغت هوشیار

بلبانچی

سه چنگی

فرهنگ لغت هوشیار

بلانوش

کسی که هر چیز بد و پلیدی را میخورند، آنکه هر چیزی را بی تفاوت میخورند

فرهنگ لغت هوشیار

بلاکشی

عمل و حالت بلاکش

فرهنگ لغت هوشیار

بلادری

معجونی که از بلادر ترتیب دهند، کسی که بلادر بسیار استعمال کند، کسانی که بجنون دچار میگشتند بلادری خوانده میشدند از قبیل ابوالحسن احمدبن یحیی بن جابربن داود بغدادی مولف کتاب فتوح البلدان

فرهنگ لغت هوشیار