معنی برفشاندنی - جستجوی لغت در جدول جو

برفشاندنی

لغت نامه دهخدا

برنشاندن

سوار کردن، بر تخت نشاندن، کسی را بر جایی نشاندن

فرهنگ فارسی عمید

برفشاندن

(مُ شَ دَ)

برافشاندن. حرکت دادن دست را تا هرچه در دست باشد بیفتد. (آنندراج).

لغت نامه دهخدا

برخواندنی

(بَ خوا / خا دَ)

قابل خواندن. قابل خطابه و کنفرانس، قوت پرتاب تیریا گلوله یا فشنگ یا تفنگ و موشک و امثال آن، مقابل باخت. غلبه کردن بر حریف در قمار. فوز. غلبه بر حریف چنانکه در شطرنج و نرد:
در نرد سخات برد من بسیار است.
احمد جامجی (یادداشت مؤلف).
مبتلی چون دید تأویلات رنج
برد بیند کی شود او مات رنج.
مولوی.
- برد با کسی بودن، منتفع شدن وی نه حریف او. (یادداشت مؤلف).
- برد و مات، برد و باخت. بردن و مات شدن: آخر این باخت... از بهر برد و مات را بود. (کتاب المعارف).
- ، یک قسم بازی شطرنج که مهرۀ حریف همه کشته شوند فقط شاه بماند و این بمنزلۀ نصف مات است. (آنندراج) (غیاث اللغات از لطائف).
، چیستان و لغز. (برهان) (آنندراج). احجیه. (برهان). پرد. پردک. رجوع به لغز شود. تحاجی، بر یکدیگر برد بردادن. محاجاه، برد برکسی دادن. تداعی، برد بردادن با یکدیگر. مداعات، برد بر کسی دادن. (مجمل اللغه). رجوع به بردکی و بردک ورجوع به احجیه شود، بال ملخ. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

برافشاندن

(مُ یَ لَ)

رش. ترشح.

لغت نامه دهخدا

افشاندنی

(اَ دَ)

قابل افشاندن. لایق افشاندن. و رجوع به افشاندن شود

لغت نامه دهخدا

بیفشاندن

(گَ بَ تَ)

افشاندن: بیفشاندن بر، نثار کردن. (یادداشت مؤلف) ، تکانیدن: تجثجث، بیفشاندن مرغ پر خود را. (منتهی الارب). رجوع به افشاندن شود