معنی برخاستن در فرهنگ لغت هوشیار

برپا شدن ایستادن مقابل نشستن، بیدار شدن، روییدن نمو کردن، طلوع کردن برآمدن، طغیان کردن عصیان کردن

معنی برخاستن در فرهنگ فارسی معین

ایستادن، بیدار شدن، طلوع کردن، از میان رفتن

معنی برخاستن در فرهنگ فارسی عمید

برپا شدن، به پا ایستادن، بلند شدن، از خواب بیدار شدن، کنایه از پدید آمدن، به وجود آمدن، به گوش رسیدن صدا مثلاً صدایی برخاست،، رخ دادن، اتفاق افتادن مثلاً دعوایی میان آن دو برخاست،، اقدام کردن، آغاز کردن به کاری،، کنایه از به ظهور رسیدن، پیدا شدن مثلاً دو نابغه از این شهر برخاسته است،، کنایه از طغیان کردن، شورش کردن

معنی برخاستن - جستجوی لغت در جدول جو

برخاستن: برپا شدن ایستادن مقابل نشستن، بیدار شدن، روییدن نمو کردن، طلوع کردن برآمدن، طغیان کردن عصیان کردن

فرهنگ لغت هوشیار

برخاستن: ایستادن، بیدار شدن، طلوع کردن، از میان رفتن

فرهنگ فارسی معین

برخاستن: برپا شدن، به پا ایستادن، بلند شدن، از خواب بیدار شدن
کنایه از پدید آمدن، به وجود آمدن
به گوش رسیدن صدا مثلاً صدایی برخاست،
رخ دادن، اتفاق افتادن مثلاً دعوایی میان آن دو برخاست،
اقدام کردن، آغاز کردن به کاری،
کنایه از به ظهور رسیدن، پیدا شدن مثلاً دو نابغه از این شهر برخاسته است،
کنایه از طغیان کردن، شورش کردنبرپا شدن، به پا ایستادن، بلند شدن، از خواب بیدار شدن
کنایه از پدید آمدن، به وجود آمدن
به گوش رسیدن صدا مثلاً صدایی برخاست،
رخ دادن، اتفاق افتادن مثلاً دعوایی میان آن دو برخاست،
اقدام کردن، آغاز کردن به کاری،
کنایه از به ظهور رسیدن، پیدا شدن مثلاً دو نابغه از این شهر برخاسته است،
کنایه از طغیان کردن، شورش کردن