- بذرگری (بَ گَ)
زراعت و کشاورزی. (ناظم الاطباء) ، ارض بذیئه، زمین بی چراگاه. (از ذیل اقرب الموارد). رجوع به بذی ٔ شود
معنی بذرگری - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کار و شغل باربر، بار بردن، حمل و نقل، بنگاهی که به حمل و نقل کالا و بار می پردازد
بار گیرنده، بار برنده، بردارندۀ بار، اسب و هر حیوان بارکش، کشتی، ارابه، اتومبیل یا هر وسیلۀ نقلیۀ باری
(بَ گَ)
لغت نامه دهخدا
زارع. دهقان. کشاورز. کسی که تخم افشاند. (از ناظم الاطباء). برخی این کلمه را بجای برزگر بکار برند. (از غیاث اللغات) ، جای بی چراگاه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد)
عمل و شغل باربر بردن بار بر دوش و پشت خود، اداره ای که مباشر امور حمل و نقل است اداره حمل و نقل نقلیه
