معنی بذرگری بذرگری (بَ گَ) زراعت و کشاورزی. (ناظم الاطباء) ، ارض بذیئه، زمین بی چراگاه. (از ذیل اقرب الموارد). رجوع به بذی ٔ شود لغت نامه دهخدا
