معنی بدلی در فرهنگ فارسی عمید

ساختگی، تقلبی مثلاً جواهر بدلی

معنی بدلی در لغت نامه دهخدا

چیزی که جنسش بد باشد. خوش ظاهر و بدباطن. (فرهنگ لغات عامیانۀ جمال زاده). قلب. (یادداشت مؤلف) :، یک هنرستش که عیب او ببرد، آنکه زوالست فعلش و بدلی.، ناصرخسرو (دیوان چ مینوی ص 443)، جَمعِ واژۀ بدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) و رجوع به بدنه و بَدین و بادن شود، جَمعِ واژۀ بادن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

معنی بدلی در فرهنگ لغت هوشیار

خوش ظاهر وبد باطن، چیزی که جنسش بد باشد

معنی بدلی در فرهنگ واژه مترادف متضاد

تقلبی، جعلی، ساختگی، قلابی، قلب، مصنوعی، متضاد: اصلی

معنی بدلی - جستجوی لغت در جدول جو

بدلی

فرهنگ فارسی عمید

بدلی

لغت نامه دهخدا

بدلی

فرهنگ لغت هوشیار

بدلی

فرهنگ فارسی معین

بدلی

فرهنگ واژه مترادف متضاد

بدری

(دخترانه)

منسوب به بدر، ماه تمام

فرهنگ نامهای ایرانی

آدلی

(پسرانه)

نامور، نامدار

فرهنگ نامهای ایرانی

بدوی

ابتدایی مثلاً هیئت بدوی

فرهنگ فارسی عمید

بزدلی

بزدل بودن، ترسو بودن

فرهنگ فارسی عمید

بدلیس

(بِ)

شهرکی است به ارمینیه با نعمت و مردم و خواسته و بازرگانان بسیار و از آن زیلوهای قالی و غیره و شلواربند و چوب خیزد. (حدود العالم از مؤلف). شهری است در آناتولی شرقی و در ولایتی بهمین نام در کنار رود بتلس، در حدود یازده هزار تن سکنه دارد. این شهر در سالهای اول فتوحات اسلامی فتح شد واز 1207 میلادی بدست ایوبیان افتاد و آنان عده ای از اکراد را در آنجا مستقر کردند. (دایره المعارف فارسی)

لغت نامه دهخدا

عبدلی

(عَ دُ لی یَ)

دهی است از دهستان میان آب (بلوک شعبه) بخش مرکزی شهرستان اهواز. واقع در 62هزارگزی شمال خاوری اهواز و ساحل باختری رودخانه شطیطبین دو رود خانه شطیط و دز واقع و در جلگه است. هشتاد تن سکنه دارد. آب آن از رود خانه شطیط تأمین میشود و محصولاتش غلات است. اهالی به کشاورزی و گله داری اشتغال دارند. راه مالرو دارد. و از طریق شوشتر بدانجا اتومبیل میرود. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

عبدلی

(عَ دُ لی ی)

نسبت است به ابوعبدالله بن کرام صاحب مقاله الکرامیه که جماعتی از اصحابش به کتب او نسبت داده شده اند. (اللباب ج 2 ص 112)
نسبت است بدهی در سرزمین واسط عراق که قریه عبداﷲ نام دارد. (اللباب ج 2 ص 112)
نسبت است به عبداﷲ که بطنی از خولان است. (اللباب ج 2 ص 112)

لغت نامه دهخدا

عبدلی

(عَ دُ لی ی)

محمود بن علی بن اسماعیل البخاری الصوفی العبدلی، مکنی به ابوالقاسم. ساکن قریۀ عبدالله به عراق بود و در بغداد و واسط موعظه میکرد از ابوالخطاب بن البطروحین بن طلحه الثعالبی حدیث شنید و ابوسعد سمعانی از او روایت کند وی به سال 480 هجری قمری متولد شد. (از اللباب ج 2 ص 112)
علی بن محمد بن عبدالله بن عمرو بن کعب بن سلمه الخولانی العبدلی. از یوسف بن عبدالاعلی و محمد بن عبدالله بن عبدالحکیم روایت کند وی مردی صالح و ثقه بود به سال 329 هجری قمری به مصر درگذشت. (اللباب ج 2 ص 112)

لغت نامه دهخدا

سدلی

پارسی تازی گشته سه دله سه گتک (اتاق) در یک خانه

معنی بدلی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما