- بدحساب
کسی که در داد و ستد با مردم راست و درست نباشد، آنکه بدهی خود را به موقع ندهد
معنی بدحساب - جستجوی لغت در جدول جو
- بدحساب (بَ حِ)
آنکه در معاملات خود، درستی را پیشه نسازد. آنکه وام خود را بموقع و بسهولت نپردازد. مقابل خوش حساب. (فرهنگ فارسی معین) ، دشمنی. کینه ورزی
- بدحساب
کسی که در خرید وفروش با مردم درست نباشد
- بدحساب ((بَ. حِ))
خصوصیات کسی که حساب و کتاب درستی ندارد و بدهی خود را به موقع پرداخت نمی کند
- بدحساب
بدمعامله، کج پلاس، بدبده
متضاد: خوش حساب
متضاد: خوش حساب
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(بِ حِ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: ب + حساب، در شمار. در حساب. در محاسبه. (ناظم الاطباء)،
- بحساب آمدن، در شمار آمدن.
- بحساب آوردن، در شمار گرفتن. در محاسبه نظر داشتن.
-
- بحساب آمدن، در شمار آمدن.
- بحساب آوردن، در شمار گرفتن. در محاسبه نظر داشتن.
-
بد شمار آنکه در معاملات خود درستی را پیشه نسازد آنکه وام خود را بموقع و بسهولت نپردازد مقابل خوش حساب
