- بداخلاق (بَ اَ)
تندخوی. بدخوی. بدکار:
کآن بداخلاق بیمروت را
سنگ بر سر زدن سزاوار است.
سعدی (صاحبیه)
کآن بداخلاق بیمروت را
سنگ بر سر زدن سزاوار است.
سعدی (صاحبیه)
معنی بداخلاق - جستجوی لغت در جدول جو
- بداخلاق ((~. اَ))
تندخو، خشمگین، مقابل خوش اخلاق
- بداخلاق
دژخو
- بداخلاق
بداغر، بدخلق، بدخو، تندخو، تندمزاج، کج خلق، ناخلف
متضاد: خوش اخلاق، خوشخو
متضاد: خوش اخلاق، خوشخو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
بدخلقی، بدخویی، تندمزاجی، کج خلقی
متضاد: خوش خلقی، خوشخویی
متضاد: خوش خلقی، خوشخویی
بی نظمی، بی اخلاقی
