معنی بداخلاق
- بداخلاق((~. اَ))
- تندخو، خشمگین، مقابل خوش اخلاق
واژههای مرتبط با بداخلاق
بداخلاق
- بداخلاق
- دژخو
بداخلاق
- بداخلاق
- تندخوی. بدخوی. بدکار:
کآن بداخلاق بیمروت را
سنگ بر سر زدن سزاوار است.
سعدی (صاحبیه)
بداخلاق
- بداخلاق
- بداغر، بدخلق، بدخو، تندخو، تندمزاج، کج خلق، ناخلف
متضاد: خوش اخلاق، خوشخو
بد اخلاق
- بد اخلاق
- دژ آهنگ دژ خوی
بد اخلاق
- بد اخلاق
- دژخو
بااخلاق
- بااخلاق
- Virtuously
بااخلاق
- بااخلاق
- добродетельно
بااخلاق
- بااخلاق
- tugendhaft
بااخلاق
- بااخلاق
- доброчесно
