معنی بخستن - جستجوی لغت در جدول جو

بخستن

لغت نامه دهخدا

بستن

چیزی را به چیز دیگر یا به جایی پیوند دادن، بند کردن
سفت شدن
افسردن
منجمد شدن، منجمد ساختن

فرهنگ فارسی عمید

خستن

آزرده کردن، آزردن، زخمی کردن، آزرده شدن، زخمی شدن

فرهنگ فارسی عمید

بخسان

بخسانیدن، گداخته، گداز آن، پژمرده

فرهنگ فارسی عمید

بجستن

(خوا / خا دَ)

جستن. طلب. طلب کردن. جویا شدن. و رجوع به جستن شود، درنگ نمودن، منقبض گردیدن. (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نخستن

(نُخُ / نَ خُ تِ)

نخستین. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

بیخستن

(گُ بَ / بِ دَ شَلْ وا رُ تُمْ کَ دَ)

درماندن و عاجز شدن. (برهان) (آنندراج). بی نوا گشتن و درماندن. (ناظم الاطباء). پیخستن. لگدمال کردن. کوفتن در زیر پای:
شادی و بقا بادت و زین بیش نگویم
کاین قافیه تنگ است مرا نیک ببیخست.
عسجدی.
رجوع به پیخستن شود

لغت نامه دهخدا

بشستن

(بَ تَ)

شستن. (از هفت قلزم). شستن و پاکیزه کردن. (ناظم الاطباء). رجوع به شستن شود

لغت نامه دهخدا

بخسان

(بَ)

پژمرده وفراهم آمده. (برهان قاطع) (آنندراج). پژمرده و درهم کشیده. (ناظم الاطباء).

لغت نامه دهخدا

بشستن

(زَ دَ)

نشستن نقیض ایستادن. (ناظم الاطباء). بر وزن و معنی نشستن. (آنندراج). نشستن نقیض برخاستن. (از هفت قلزم). گویا لهجه ای است در نشستن. رجوع به نشستن شود

لغت نامه دهخدا

بجستن

(دِ شُ دَ)

جستن.

لغت نامه دهخدا

بسختن

(کَ / کِ کَ دَ)

رجوع به سختن شود، ایفای وعده و شرط. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

برستن

(تَ / تِ شُ دَ)

رستن. روئیدن و سبز شدن. رجوع به رستن شود

لغت نامه دهخدا

برستن

(تَ / تِ گَ دی دَ)

رستن. رهایی یافتن. رها شدن. خلاص شدن. مستخلص شدن. نجات یافتن. تخلص:
گمان برد کز بخت وارون برست
نشد بخت وارون از آن یک بدست.
ابوشکور.
تنی چند از موج دریا برست
رسیدند نزدیکی آبخست.
عنصری.
و رجوع به رستن شود.
- برستن از، رها شدن از. نجات یافتن از. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا