- بثه (بِ ثَ)
خاکستر. (ناظم الاطباء). خاکستر، والاصل بثوه. ج، بثّی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
معنی بثه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
اکلیل الملک، گیاهی با برگ های بیضی شکل و گل های خوشه ای زرد که دم کردۀ آن در مداوای اسهال خونی، ورم معده و نزلۀ برونش ها نافع است
شاه افسر، گیاه قیصر، بسدک، ناخنک، شبدر زرد، یونجه زرد، بسک، شاه بسه
شاه افسر، گیاه قیصر، بسدک، ناخنک، شبدر زرد، یونجه زرد، بسک، شاه بسه
درخت پستۀ وحشی یا سقّز که از تنۀ آن سقز، از گل و برگ آن رنگ سرخ رنگرزی و از میوۀ روغنی آن ترشی درست می کنند، بنگلک، بوگلک، بوی گلک، چاتلانقوش
بار و اسباب سفر، جا، مکان، خانه، رخت، لباس، مال، دارایی
اصل، بنیاد، در علم زیست شناسی ساقه، تنه، در علم زیست شناسی ریشه،برای مثال هر شجر باغ ز سر تا بنه / مانده ز بی برگی خود برهنه (امیرخسرو- مجمع الفرس - بنه) ، در علم زیست شناسی درختچه
از بنه: ازبن، از بیخ، از ریشه، از اصل
اصل، بنیاد، در علم زیست شناسی ساقه، تنه، در علم زیست شناسی ریشه،
از بنه: ازبن، از بیخ، از ریشه، از اصل
(خِ ثَ)
لغت نامه دهخدا
بنده گرفتگی از قومی که برده کردن آنها حلال نیست. (از منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء) ، ناپاکی. ناراستی. (از ناظم الاطباء)
پروش جوشی که از اندام برآید، آبخیز جوش و دانه ریز که روی پوست پیدا شود. واحد آن بثره، جمع بثور
پشه یک پشه گاو تخمی گاونری که از آن برای تولید مثل استفاده میکنند
