- بامعرفت(مَ رِ فَ)
که معرفت دارد.
معنی بامعرفت - جستجوی لغت در جدول جو
- بامعرفت
باکمال، عالم، فرهیخته، آداب دان، جوانمرد
متضاد: بی فضیلت، بی معرفت
متضاد: بی فضیلت، بی معرفت
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مَ رِ فَ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: بی + معرفت = معرفه عربی، که شناسایی نداشته باشد. که آشنا نباشد، أمرد. (یادداشت مؤلف)، و رجوع به بی موی شود
(مُ رُوْ وَ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: با + مروت، که مروت داشته باشد. جوانمرد برابر لامروت. (صوت اصلی کلمه مروت در زبان عربی مروءه است) : خجند با کشت و برز بسیار است و مردمانی بامروت. (حدود العالم)، و مردمان این شهر (حمص) پاک جامه و بامروت و نیکوروی اند. (حدود العالم)، مردمانی اند (مردم گرگان) درشت صورت و جنگی و پاک جامه و بامروت و میهمان دار. (حدود العالم)، و رجوع به مروت شود
((مَ رِ فَ))
فرهنگ فارسی معین
فاقد معرفت، فاقد شناخت یا آگاهی لازم نسبت به ارزش های جامعه، دارای رفتار مغایر با آن ارزش ها
بی تمیز، بی دانش، بی هنر، جاهل، نادان، نافرهیخته
متضاد: بامعرفت
متضاد: بامعرفت
جوانمرد، راد، غیرتمند، منصف
متضاد: بی مروت، ناجوانمرد
متضاد: بی مروت، ناجوانمرد
عفیف، پاک دامن
متضاد: بی عفت، بی عصمت
متضاد: بی عفت، بی عصمت
آگاهی، اطلاع، بینش، حکمت، دانش، شناخت، شناسایی، عرفان، عقل، علم، فرهنگ، فضیلت، کمال، وقوف، شناختن، وقوف یافتن