معنی باغیگری در لغت نامه دهخدا

عصیان. بی فرمانی. (آنندراج) :، گروهی ز عقل و سیاست بری، در آنجا زده کوس باغیگری.، ملاعبداﷲ هاتفی (ازآنندراج)، رفیع و بلندمرتبه، پاک نژاد، دانا. عاقل. (ناظم الاطباء)

معنی باغیگری - جستجوی لغت در جدول جو

باغیگری

لغت نامه دهخدا

باغیگری

فرهنگ لغت هوشیار

باغداری

شغل و عمل باغدار

فرهنگ فارسی عمید

بازگیری

گرفتن چیزی از مال کسی، ضبط کردن مال کسی، مصادره

فرهنگ فارسی عمید

یاغیگری

نافرمانی، سرکشی، تمرد

فرهنگ فارسی عمید

بازیگری

شغل و عمل بازیگر

فرهنگ فارسی عمید

بارگیری

گرفتن بار برای حمل و نقل، عمل بار بستن و بار گرفتن

فرهنگ فارسی عمید

بازیگری

(گَ)

شعبده. بازی نمودن. چشم بندی. فریب:
به بازیگری تیر بازه ببست
چو شد غرقه پیکانش بگشاد دست.
فردوسی.
جهان بازیگری داند مکن با این جهان بازی
که درمانی بدام او اگر چه تیز پروازی.
ناصرخسرو.
درآمد ببازیگری ساختن
چو گردون به انگشتری باختن.
نظامی.
، خزینۀ دولت. بیت المال. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

یاغیگری

(گَ)

سرکشی. نافرمانی. عصیان: آوازۀ یاغیگری و ف تنه نوروز در افواه افتاد. (تاریخ مبارک غازانی 16). و یکی از مقدمان مازندران خائف گشته ببندگی نیامد تا اسم یاغیگری بروی افتاد. (تاریخ مبارک غازانی ص 38). غازان خان گناه او (کیاصلاح الدین) ببخشید و چون به ولایت خود به وقت دیگر باز یاغیگری آغاز نهاد. (تاریخ مبارک غازانی ص 41)

لغت نامه دهخدا