معنی یاغی گری
- یاغی گری((گَ))
- دشمنی، عداوت، سرکشی
واژههای مرتبط با یاغی گری
یاری گری
- یاری گری
- همکاری دو جانبه در کشاورزی و دام پروری
یاغیگری
- یاغیگری
- نافرمانی، سرکشی، تمرد
یاغیگری
- یاغیگری
- سرکشی. نافرمانی. عصیان: آوازۀ یاغیگری و ف تنه نوروز در افواه افتاد. (تاریخ مبارک غازانی 16). و یکی از مقدمان مازندران خائف گشته ببندگی نیامد تا اسم یاغیگری بروی افتاد. (تاریخ مبارک غازانی ص 38). غازان خان گناه او (کیاصلاح الدین) ببخشید و چون به ولایت خود به وقت دیگر باز یاغیگری آغاز نهاد. (تاریخ مبارک غازانی ص 41)
یاغیگری
- یاغیگری
- تجاسر، تمرد، سرکشی، طغیان، عصیان، گردنکشی، نافرمانی
متضاد: اطاعت
متضاد: فرمانبری
رازی گری
- رازی گری
- معماری
ناشی گری
- ناشی گری
- بی تجربگی، تازه کاری
ساقی گری
- ساقی گری
- ساقی بودن، پیاله گردانی، شراب داری، شغل و عمل ساقی
کاغذ گری
- کاغذ گری
- کاغذ سازی: (افتتاح کار خانه کاغذ گری (بزمان ناصر الدین شاه)،) (الماثر و الاثار 103)
ناشی گری
- ناشی گری
- بی تجربگی، تازه کاری
