معنی بازوچه - جستجوی لغت در جدول جو

بازوچه

لغت نامه دهخدا

باروشه

(دخترانه)

بادبزن (نگارش کردی: بارشه)

فرهنگ نامهای ایرانی

باشومه

باشامه، چادر، چارقد، روسری زنان

فرهنگ فارسی عمید

بازیچه

هرچه با آن بازی کنند، اسباب بازی کودکان، غیر جدی، مزاح، شوخی، برای مثال نگویند از سر بازیچه حرفی / کزآن پندی نگیرد صاحب هوش (سعدی - ۹۵)

فرهنگ فارسی عمید

باروزه

بادروزه، هرروزه، چیزی که انسان هر روز به آن احتیاج داشته باشد، از قبیل خوراک و پوشاک

فرهنگ فارسی عمید

بازوله

دستگاه خرمن کوبی

فرهنگ فارسی عمید

بابوته

کوزۀ سفالی، کوزۀ پرآب

فرهنگ فارسی عمید

بازارچه

بازار کوچک، بازار کوتاه

فرهنگ فارسی عمید

بالشچه

بالش کوچک، بالشک، بالشتک

فرهنگ فارسی عمید

بازوکا

نوعی سلاح موشک انداز ضد تانک، دارای لولۀ دراز و قابل حمل بر روی شانه

فرهنگ فارسی عمید

بابونه

گیاهی علفی و خوش بو با برگ های ریز و شاخه های باریک و گل های سفید که بعضی از انواع آن مصرف دارویی دارد، اقحوان، بابونج، بابونک، تفّاح الارض، کوبل
بابونۀ گاوی: در علم زیست شناسی نوعی بابونه با برگ های بریده، معطر و تلخ که بوته اش بزرگ تر از دیگر انواع آن است

گیاهی علفی و خوش بو با برگ های ریز و شاخه های باریک و گل های سفید که بعضی از انواع آن مصرف دارویی دارد، اُقحُوان، بابونَج، بابونَک، تُفّاحُ الاَرض، کوبَل
بابونۀ گاوی: در علم زیست شناسی نوعی بابونه با برگ های بریده، معطر و تلخ که بوته اش بزرگ تر از دیگر انواع آن است

فرهنگ فارسی عمید

بازنده

بازی کننده، مقابل برنده، کسی که در مسابقه، قمار و مانند آن شکست بخورد

فرهنگ فارسی عمید

بازبچه

(بَ چِ)

دهی است از دهستان شهرمیان بخش مرکزی شهرستان آباده که در 18 هزارگزی جنوب باختر اقلید و یک هزارگزی شمال خاور راه فرعی کولار به ده بید در دامنه قرار دارد. منطقه ای است سردسیر با 200 تن سکنه. آبش از چشمه و قنات. محصولش غلات، حبوبات، چوب. شغل مردمش زراعت و قالیبافی و راهش فرعی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7). قریه ای است پنج فرسنگ و نیمی شمال اسپاس. (فارسنامۀ ناصری)

لغت نامه دهخدا

باروچه

(چَ / چِ)

پاروچه. نوعی از ظرفی یا آوندی است که در آن گل و لای میبرند. (آنندراج) (دمزن). آوندی که در آن گل می کشند. گل کش. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

باغوچه

(چَ / چِ)

حشره ای است که به ترکی کله بک گویند. (از فرهنگ شعوری ج 1). کاغنه. عروسک. مگسک. ذروح. (یادداشت مؤلف). و جمع آن ذراریح. (از زمخشری). رجوع به مترادفات کلمه و نیز رجوع به باغوجه شود

لغت نامه دهخدا

بانوچه

(چَ / چِ)

خانم کوچک. دوشیزه. بانوی کوچک. بانوی جوان. دختر. دختر خانم. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

بازیچه

(چَ / چِ)

بازی خرد. (یادداشت مؤلف). تصغیربازی. (ناظم الاطباء) ، بازو، دوش، یک بند انگشت. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

بابونه

گیاهی است خوشبو با برگهای پر

فرهنگ لغت هوشیار

باروزه

بادروزه

فرهنگ لغت هوشیار

بازپره

شب پره، پروانه

فرهنگ لغت هوشیار

بازارچه

بازار کوچک

فرهنگ لغت هوشیار

بازیچه

بازی خرد، آلت بازی، آنچه بدان بازی کنند، اسباب بازی

فرهنگ لغت هوشیار

بازگویه

تکرار سخنی اعاده مطلبی

فرهنگ لغت هوشیار

بازنده

بازی کننده، مقابل برنده

فرهنگ لغت هوشیار

بازوکا

دوشتوف از زینه ها

فرهنگ لغت هوشیار

باشومه

چادری که زنان بر سر اندازند روسری زنان چارقب

فرهنگ لغت هوشیار

بالشچه

بالش کوچک

فرهنگ لغت هوشیار

بازیچه

((چِ))

آنچه با آن بازی می کنند، اسباب بازی، مسخره، ملعبه

فرهنگ فارسی معین

بابونه

((نِ))

گیاهی خوشبو و پر برگ با شاخه های سبز و باریک و برگ های ریز که دارای گل های سفیدی است و میان آن ها زرد است، در زمین های شنی و کنار آبگیرها می روید، بابونک، بانونج

فرهنگ فارسی معین