معنی بازو در فرهنگ نامهای ایرانی

نام آهنگی (نگارش کردی: بازو)

معنی بازو در فرهنگ فارسی عمید

قسمت بالای دست انسان از شانه تا آرنج، به بازوان توانا و قوّت سر دست / خطاست پنجۀ مسکین ناتوان بشکست (سعدی - ۶۶) ، بازو افراختن: بلند کردن دست و بازو برای انجام دادن کاری یا گرفتن چیزی، بازو افراشتن: بلند کردن دست و بازو برای انجام دادن کاری یا گرفتن چیزی، بازو افراختن، بازو افراشتن: بلند کردن دست و بازو برای انجام دادن کاری یا گرفتن چیزی، بازو افراختن، بازو دادن: کنایه از یاری دادن، یاری کردن، کمک کردن، بازو گشادن: کنایه از گشودن بازو، دست برآوردن برای یاری دادن و کمک کردن به کسی

معنی بازو در لغت نامه دهخدا

قسمتی از دست است که از دوش تا آرنج را شامل است، در اوستا بازو، درسانسکریت با هو ’بارتولمه 956’ در گیللی بازوء، یرنی و نطنزی بازو ’ک، 1 ص 338’، دزفولی و شوشتری بویی، (حاشیۀ فرهنگ برهان قاطع چ معین)، قسمتی از دست که از دوش تا آرنج بود، باهو، (ناظم الاطباء)، عضد، (ترجمان القرآن) (آنندراج)، از دوش تا مرفق، (آنندراج)، ضَبع، (دهار)، مَطنَب، (منتهی الارب) :، به زین اندرون گرزۀ گاوسر، به بازو کمان و به گردن سپر،، فردوسی،، دگر چون تو ای پهلوان دلیر، بدین برزبالا و بازوی شیر،، فردوسی،، سخن راند از برزوی پیل مست، که بازوی من روز جنگ او شکست،، فردوسی،، وز آن پس بدو گفت رستم تویی، که داری بر و بازوی پهلوی،، فردوسی،، ازایرا کارگر نامد خدنگم، که بربازو کمان سام دارم،، بوطاهر،، خداوند ما گشته مست و خراب، گرفته دو بازوی او چاکران،، منوچهری،، حاجب بازوی وی بگرفت، (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 52)، و حاجب بلکاتکین بازوی وی بگرفت و نزدیک تخت بنشاند، (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 381)، بازوی امیر گرفتند تا از تخت فرود آمد، (تاریخ بیهقی ص 378)،، هر چه به بازو نتوانیش کرد، دانش با بازو شو یار کن،، ناصرخسرو،، دست زمانه بارۀ شاهی نیفکند، در بازویی که آن نکشیده است بار تیغ،، مسعود سعد،، عدل بازوی شه قوی دارد، قامت ملک مستوی دارد،، سنائی،، بر زخمها که بازوی ایام میزند، سازنده تر ز صبر دوایی نیافتم،، خاقانی،، هر زمان یاسج زنان صیادوار، آیی از بازو کمان آویخته،، خاقانی،، بر کمان چون بازوی شه خم زدی، قاب قوسین زین و آن برخاستی،، خاقانی،، اگرصد کوه دربندد به بازو، نباشد سنگ با زر هم ترازو،، نظامی،، به بازوان توانا و قوت سردست، خطاست پنجۀ مسکین ناتوان بشکست،، سعدی،، پنجم کمینه پیشه وری که بسعی بازو کفافی حاصل کند، سعدی (گلستان)،، چه کند زورمندوارون بخت، بازوی بخت به که بازوی سخت،، سعدی،

معنی بازو در فرهنگ لغت هوشیار

قسمتی از دست است که از دوش تا آرنج را شامل است

معنی بازو در فرهنگ فارسی معین

قسمتی از دست که بین آرنج و شانه قرار دارد، واحد طول برابر با بازو، قدرت، نیرو، رفیق، مصاحب، آن که در سرود با کسی همراهی کند

معنی بازو در فرهنگ واژه مترادف متضاد

بازه، ساعد، عضد مرفق، متضاد: ران، اهرم، دسته، توانایی، قدرت، قوت، نیرو، یاور

معنی بازو در فرهنگ جامع تعبیر خواب

بازوی در خواب برادر بود یا فرزند یا دوست معتمد یا انباز. اگر بیند که بازوی وی قوی بود، دلیل که وی را از ایشان منفعت و قوت رسد. اگر به خلاف این بیند، دلیل که او را هیچ فائده و قوت از ایشان نباشد. اگر بیند که بازوی او افتاد یا اگر کسی بازوی او را ببرید، دلیل که برادر یا دوست یا انباز رحلت کند یا از وی مفارقت جویند. محمد بن سیرین، دیدن بازو در خواب بر شش وجه بود. اول: برادر. دوم: فرزند. سوم: انباز. چهارم: دوست. پنچم: پسر عم. ششم: همسایه.

معنی بازو در فرهنگ گویش مازندرانی

چوبی به ابعاد تقریبی ده در بیست در چار چوب در

معنی بازو - جستجوی لغت در جدول جو

بازو

فرهنگ نامهای ایرانی

بازو

فرهنگ فارسی عمید

بازو

لغت نامه دهخدا

بازو

فرهنگ لغت هوشیار

بازو

فرهنگ فارسی معین

بازو

فرهنگ واژه مترادف متضاد

بازو

فرهنگ جامع تعبیر خواب

بازو

فرهنگ گویش مازندرانی

باشو

(پسرانه)

در گویش خوزستان بچه ای که تقاضای ماندنش را از خداوند دارند

فرهنگ نامهای ایرانی

برزو

(پسرانه)

بلند قامت، بلند بالا، کنایه از عظمت، پسر سهراب و نوه رستم دستان، نام پسر سهراب پسر رستم زال (نگارش کردی: بهرزو)

فرهنگ نامهای ایرانی

بانو

(دخترانه)

خانم، ملکه، لقب آناهیتا الهه نگهبان آب، عنوانی احترام آمیز برای زنان، به صورت پسوند همراه با بعضی نامها می آید و نام جدید میسازد، مانند ماه بانو، گل بانو، تپه کوچک (نگارش کردی: بانوو)

فرهنگ نامهای ایرانی

بازور

(دخترانه)

نام پرندهایی کوچک خاکستری رنگ (نگارش کردی: بازر)

فرهنگ نامهای ایرانی

بالو

زگیل، ضایعۀ پوستی کوچک سفت و سخت که روی پوست بدن پیدا می شود اما درد ندارد، سگیل، وردان، واروک، واژو، تاشکل، گندمه، آزخ، زخ، زوخ، آژخ، ژخ، ثؤلول، برای مثال ای عشق ز من دور که بر من همه رنجی / همچون ز بر چشم یکی محکم بالو (شاکر - شاعران بی دیوان - ۴۸)

زِگیل، ضایعۀ پوستی کوچک سفت و سخت که روی پوست بدن پیدا می شود اما درد ندارد، سِگیل، وِردان، واروک، واژو، تاشکِل، گَندُمِه، آزَخ، زَخ، زوخ، آژَخ، ژَخ، ثُؤلول، برای مِثال ای عشق ز من دور که بر من همه رنجی / همچون ز بر چشم یکی محکم بالو (شاکر - شاعران بی دیوان - ۴۸)

فرهنگ فارسی عمید

بازه

مجموعه اعداد میان دو عدد فرضی، فاصلۀ میان دو کوه، دره، فاصلۀ میان دو دیوار، پهنای کوچه، در کشاورزی مرزی که دو قطعه زمین یا دو کرته را از هم جدا می کند
پاچه، پای انسان یا گوسفند از زانو تا کف پا، پای پخته شدۀ گوسفند، بز یا گاو که لزج و مولد خون است و برای اشخاص کم بنیه، لاغر و مبتلایان به امراض ریه نافع است، پاژه، پایچه
چوب دستی ستبر

فرهنگ فارسی عمید

بازگو

تکرار سخن، بازگفتن، بازگوینده
بازگو کردن: سخنی را تکرار کردن، سخن گفته را دوباره گفتن

فرهنگ فارسی عمید

بارو

باره، دیوار قلعه، حصار

فرهنگ فارسی عمید

بازون

نام ولیعهد و قائم مقام فلیودیوس یکی از امپراتوران روم در زمان حضرت عیسی است که سیزده سال پادشاهی کرد، او اسقیناس را به فتح اورشلیم مأمور گردانید و اسقیناس بدان جانب شتافت و به محاصرۀ نصاری کوشید و چون نزدیک بدان رسید که شهرمسخر گردد، شنید که بازون جنون پیدا کرده و زوجه خود را بقتل رسانیده و خود را نیز پس از چند روز هلاک ساخته است، بنابر این پسرش را به محاصرۀ اورشلیم بازداشت و خود به رومیه بازگشت و بر تخت سلطنت متمکن شد، در تحفهالملکیه مسطور است که آیت: ’اذ ارسلنا الیهم اثنین فکذبوهما فعززنا بثالث (قرآن 14/36)’، در شأن رسولانی است که به اشارات حضرت عیسی نزد بازون رفته بودند، رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 1 ص 216 شود
معروف به بازون الصغیر، نام یکی از امپراتوران روم که بعد از ذومنطانس مالک تاج و تخت شد، سیرتی پسندیده داشت و هر کس را ذومنطاس اخراج کرده بود باز به رومیه طلبید، ایام سلطنتش بیک سال و چهار ماه کشید، رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 1 ص 216 شود

لغت نامه دهخدا

بازور

جادوگر تورانی که در سپاه افراسیاب بود، (ناظم الاطباء)، در قصه های شهنامه گفته جادوگری بوده از توران و به دست رهام بن گودرز کشته شد، (آنندراج) (انجمن آرای ناصری)، نام جادوگری است، (شرفنامۀ منیری)، نام جادوگری بوده از توران که به سحر و جادو لشکر ایران را شکست داد و عاقبت بردست رهام بن گودرز کشته شد، (برهان قاطع)، نام جادوگری که در زمان فرماندهی طوس لشکر ایران را با جادو هلاک کرد و رهام بن گودرز او رادر کوهی یافته بکشت، (شعوری ج 1 ص 161) :
ز ترکان یکی بود بازور نام
به افسون به هر جای گستردکام
بیامد یکی مرد پنهان پژوه
به رهام بنمود ز انگشت کوه
که بازور جادوی نستوه شد
به افسون و تنبل در آن کوه شد،
فردوسی (از جهانگیری) (از شعوری)

لغت نامه دهخدا

بارو

حصار، دیوار

فرهنگ لغت هوشیار

بازل

آزموده پخته: مرد

فرهنگ لغت هوشیار

بابو

پدربابا، بزرگ قلندران و درویشان. بمعنی بابا که در اوایل اسما برای شفقت یا مجرد تلقیب افزایند و گویند (بابا فلان) : (و بدانک پدر شیخ ما ابو سعید ابوالخیر گفتندی) (اسرارالتوحید)

فرهنگ لغت هوشیار