معنی بازبچه - جستجوی لغت در جدول جو

بازبچه

لغت نامه دهخدا

بازبان

(پسرانه)

کسی که باز را برای شکار تربیت می کند (نگارش کردی: بازهوان)

فرهنگ نامهای ایرانی

بازیچه

هرچه با آن بازی کنند، اسباب بازی کودکان، غیر جدی، مزاح، شوخی، برای مثال نگویند از سر بازیچه حرفی / کزآن پندی نگیرد صاحب هوش (سعدی - ۹۵)

فرهنگ فارسی عمید

بازوله

دستگاه خرمن کوبی

فرهنگ فارسی عمید

بازبین

کسی که در راه آهن، تماشاخانه یا جای دیگر بلیت ها را بازدید و رسیدگی می کند، کنترلر

فرهنگ فارسی عمید

بزبچه

بزغاله، بچۀ بز، بز کوچک، بزک، چپش، بزیچه

فرهنگ فارسی عمید

بازبان

بازدار، کسی که بازهای شکاری را رام و تربیت می کرد، بازیار

فرهنگ فارسی عمید

بازنده

بازی کننده، مقابل برنده، کسی که در مسابقه، قمار و مانند آن شکست بخورد

فرهنگ فارسی عمید

بالشچه

بالش کوچک، بالشک، بالشتک

فرهنگ فارسی عمید

بازارچه

بازار کوچک، بازار کوتاه

فرهنگ فارسی عمید

بازوچه

(چَ / چِ)

اعضای فرعی لالۀ دریایی. در تمام طول بازوی لالۀ دریایی و در هر طرف آن شاخه های ساده تر و کوچکتری قراردارند به اسم بازوچه. (از جانورشناسی عمومی ج 1 ص 248) ، بیرون آوردن صورتها، و این را هفت بازی گویند. (آنندراج). هفت بازی است که در شب بازند چون آتشبازی و خمربازی و برآوردن صورتها و غیره. (هفت قلزم) ، خمر نوشیدن. (آنندراج) ، خمربازی. (هفت قلزم)

لغت نامه دهخدا

بازیچه

(چَ / چِ)

بازی خرد. (یادداشت مؤلف). تصغیربازی. (ناظم الاطباء) ، بازو، دوش، یک بند انگشت. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

بامبچه

(بَ چَ / چِ)

بامبه چه (در تداول عامه) بامب. بامبه، ضرب با کف دست به تارک و میان سر کسی. (یادداشت مؤلف). زخم با کف دست بر سر کسی. بام. بامب کوچک که برمیان سر کسی زنند با کف دست. ضربتی خفیف بر سر کسی با کف دست گشاده. ضربت. (یادداشت مؤلف). توسری کوچک. (فرهنگ لغات عامیانۀ جمالزاده).
- بامبچه زدن، ضربت با کف دست گشاده بر سر کسی. بامب زدن. توسری زدن.
- بامبچه خوردن، بامب خوردن: توسری خوردن

لغت نامه دهخدا

بازبزه

(بَ زِ)

زن عاشق. مرد عاشق. (ناظم الاطباء) (فرهنگ استینگاس)

لغت نامه دهخدا

گاوبچه

گوساله: یرع گاو بچه

فرهنگ لغت هوشیار

حبابچه

حباب کوچک. یا حبابچه های ریوی. خانه های شش

فرهنگ لغت هوشیار

بادبره

روز بیست و دوم بهمن ماه. توضیح گویند هفت سال در ایران باد نیامد در این روز شبانی پیش کسری آمده گفت دوش آن مقدار باد آمده که موی بر پشت گوسفندان بجنبید پس در آن روز نشاطی کردند و خوشحالی نمودند و باین نام شهرت یافت. پارچه ای گرد و کوچک از چوب که هنگام رشتن و چرخانیدن دوک آن را بروی دوک نصب کنند، چرخ

فرهنگ لغت هوشیار