معنی اوکح در لغت نامه دهخدا

مردی که انگشت ابهام پایش بر سبابه برنشسته باشد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). آنکه انگشت سترگ پای وی بر دیگر افتاده باشد. (تاج المصادر بیهقی).

لغت نامه دهخدا

اوکو

بوم را گویند و آن پرنده ای است که بنحوست اشتهار دارد، (برهان) (آنندراج) (انجمن آرا)، بوم و جغد، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

اوکه

(اَ کَ)

خشم، سطبر شدن روغن و انگبین و جز آن. (منتهی الارب) (تاج المصادر). ماسیدن و بستن روغن و جز آن، اصلاح آوردن و سیاست کردن. (اقرب الموارد) (تاج المصادر) (آنندراج). سیاست راندن، اولی شدن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

اوذح

(اَ ذَ)

لئیم. (اقرب الموارد). زبون و پست. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

انکح

(اَ کَ)

آنکه بیشتر اوقات مشغول به جماع کردن باشد. (ناظم الاطباء).
- امثال:
انکح من ابن الغز.
انکح من اعمی.
انکح من حوثره.
انکح من یسار. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

اوضح

(اَ ضَ)

واضح تر. آشکارتر. (ناظم الاطباء). پیداتر. روشن تر. (آنندراج). هویداتر

لغت نامه دهخدا

اوکر

(اَ کُ)

گوی که جولاهگان وقت بافتن جامه هردو پا را در آن گذارند. (آنندراج). مترس نساج و جولاهان. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شوکح

(شَ کَ)

جمع واژۀ شوکحه. (منتهی الارب). رجوع به شوکحه شود

لغت نامه دهخدا

اکح

(اِکِ)

خلاب باشد یعنی لای سیاه. (لغت فرس اسدی نسخه کتاب خانه مدرسه سپهسالار). اما این ضبط حتماً غلط است و آکج اصل آن است به معنی قلاب یعنی آهن سرکج. (یادداشت مؤلف). و رجوع به اکحج و اکج و آکج شود، بر دروغ برانگیختن، آشکار کردن کذب کسی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، آگاهی دادن شخص به اینکه آنچه خبر داده است دروغ است، اعتراف نمودن به اینکه در گفتار پیش خود دروغ گفته است. (از اقرب الموارد) ، بانگ کردن کسی را و سکوت مخاطب و نمودار ساختن که در خواب است. (منتهی الارب). بانگ کردن کسی را و ساکت ماندن آن کس و وانمود کردن که در خواب است. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

اوک

نام قلعه ایست میان فراه و سیستان، (برهان) (هفت قلزم) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (انجمن آرا)

لغت نامه دهخدا

وکح

(وُ کُ)

مرغ بچگان فربه آکنده گوشت. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). مفرد آن واکح یا وکوح است. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

وکح

(قِ)

سخت سپردن چیزی را زیر پای. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا