معنی انفساخ در لغت نامه دهخدا

برانداخته شدن آهنگ و بیع و نکاح و جز آن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). شکسته شدن بیع و عزم و زواج. (از اقرب الموارد) : انفساخ بیع، باطل شدن آن، (اصطلاح فلسفۀ قدیم) کیفیات محسوسه ای که راسخ باشد مانند زردی طلا. یاء در انفعالیه برای تأکید و مبالغه است. (از دستور العلماء ج 1 ص 205) : این کیفیات (کیفیات محسوسه) بر دوگونه بود: راسخ، مانند زردی زر و سرخی خون و غیر راسخ چون سرخی خجل و زردی وجل و اول را انفعالیات خوانند و دوم را انفعالات. (اساس الاقتباس ص 43). و رجوع به انفعالات شود

معنی انفساخ در فرهنگ لغت هوشیار

به هم خوردگی، باز افکندگی، برانداختگی، کشیده شدن تا دور دست بر انداخته شدن بهم خوردن بر هم زده شدن (عقد بیع یا نکاح) کار باز افتادن، بهم خوردگی باز افکندگی

معنی انفساخ در فرهنگ فارسی معین

برانداخته شدن، به هم خوردن، برهم زده شدن (عقد بیع یا نکاح)، کار باز افتادن، بهم خوردگی، باز افکندگی

معنی انفساخ - جستجوی لغت در جدول جو

انفساخ

لغت نامه دهخدا

انفساخ

فرهنگ لغت هوشیار

انفساخ

فرهنگ فارسی معین

انتساخ

نسخه برداشتن، نسخه گرفتن، نوشتن از روی چیزی، نسخه برداری

فرهنگ فارسی عمید

افساخ

(اِ)

فراموش کردن قرآن را. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

انمساخ

(اِ تِ)

لاغر شدن. ضمور. (منتهی الارب). لاغری عضلۀ ساق. (از ناظم الاطباء). یکره فی الفرس انمساخ حمائه. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

انساخ

(اِ)

نویسانیدن، یقال: انسخه الکتاب فنسخه.

لغت نامه دهخدا

انفتاخ

(اِ تِ)

باد گرفتن و آماهیده شدن. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

انفساح

(اِ تِ)

فراخ گردیدن سینه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج). انشراح صدر. (از اقرب الموارد). گشاده دل شدن. (تاج المصادر بیهقی). گشاده شدن دل. (مصادر زوزنی).

لغت نامه دهخدا

انفساد

(اِ تِ)

تباه شدن. (ناظم الاطباء) (آنندراج). و قیل لایقال انفسد علی انفعل. (ناظم الاطباء) ، شکفتن غنچه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد). دهن بشکوفه واشدن. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

انفضاخ

(اِ تِ)

گشاده و فراخ شدن جراحت و جز آن.

لغت نامه دهخدا

انفساق

(اِ تِ)

بیرون آمدن رطب از پوست. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) : انفسقت الرطبه عن قشرها، بیرون آمد رطب از پوست آن. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

انتساخ

(اِ تِ)

نوشتن و نسخه گرفتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). نسخه گرفتن. (غیاث اللغات) (آنندراج) (فرهنگ فارسی معین). نسخت گرفتن. (تاج المصادر بیهقی) (مصادر زوزنی). نسخه برداشتن. نوشتن از روی متنی. (فرهنگ فارسی معین). نقل کردن از کتابی حرف بحرف. (از اقرب الموارد) ، یاری دادن. نصرت دادن. (فرهنگ فارسی معین) : انتصر علی عدوه، یاری داد او را بر دشمنش. (ناظم الاطباء) ، پیروزی یافتن. پیروز شدن. غالب گردیدن. (فرهنگ فارسی معین) ، استظهار. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

انتساف

از بیخ و بر کندن، رندیدن باد خاک را گرد انگیختن، سخن به پایان نبردن نیمه سخنی، رنگ پریدن، آهسته گویی

معنی انفساخ - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما