- اندیشمند
آنکه به صورت جدی و استدلالی در مورد موضوع های عام مانند فلسفه، سیاست یا علم بیندیشد، نگران، ناراحت
معنی اندیشمند - جستجوی لغت در جدول جو
- اندیشمند (اَ مَ)
متفکر و در فکر و اندیشه فرورفته. (ناظم الاطباء). فکرمند و فکرناک. (آنندراج). متفکر. (یادداشت مؤلف). اندیشناک. غمگین. مضطرب. نگران: آن روز که حسنک را بر دار کردند استادم بونصر روزه بنگشاد و سخت غمناک بود و اندیشمند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 185). آلتونتاش با وی بود اندیشمند تا در باب وی چه رود. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 78). غازی نیز برافتاد و این از من (خواجه احمد حسن) یاد دار و برخاست و بدیوان رفت و سخت اندیشمند بود. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 230).
- اندیشمند
متفکر، در فکر و اندیشه فرو رفته، فکرمند، فکرناک، نگران
- اندیشمند ((اَ مَ))
متفکر، صاحب اندیشه و تفکر
- اندیشمند
اندیشناک، اندیشه ور، بخرد، دانا، فکور، متفکر
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
فعالیت ذهنی آگاهانه برای شکل دهی به تصورات ذهنی و دریافت مطلب، اندیشه کردن، فکر کردن، خیال کردن، پنداشتن
(اَ مَ)
لغت نامه دهخدا
حالت اندیشمند. بفکر فرورفتن. تفکر. (از فرهنگ فارسی معین) ، زیراکه. از برای آن. از این جهت. (برهان قاطع) (هفت قلزم). چراکه. (از هفت قلزم). در جهانگیری به معنی ’چراکه’ آورده است و مستند به بیت اثیر اخسیکتی است. (انجمن آرا) (از آنندراج) (از فرهنگ رشیدی). گاه در موقع کلمه تعلیل به معنی زیرا که نیز استعمال میشود. (ناظم الاطباء). از برای آن. (یادداشت مؤلف) ، چیزی. چیزی که:
بر خلق داوری چکنم بهر نظم و نثر
اندیک من نخواسته داده است داورم.
سیدحسن غزنوی.
و رجوع به اندی شود
بر خلق داوری چکنم بهر نظم و نثر
اندیک من نخواسته داده است داورم.
سیدحسن غزنوی.
و رجوع به اندی شود
