معنی املدان - جستجوی لغت در جدول جو

املدان

لغت نامه دهخدا

اردلان

(پسرانه)

مرکب از ارد (درستی و راستی و پارسائی) + لان (مزید موخر)، نام طایفه ای از ایلات کرد ایران

فرهنگ نامهای ایرانی

امرداد

از امشاسپندان در آیین زردشتی، مرداد، روز هفتم از هر ماه خورشیدی، ماه پنجم از سال خورشیدی، مرداد

فرهنگ فارسی عمید

امتنان

سپاسگزار بودن، سپاس داشتن

فرهنگ فارسی عمید

امتداد

دراز شدن، کشیده شدن، طول کشیدن، کشیدگی، کشش، درازی، راستا

فرهنگ فارسی عمید

ملدان

(عَ دَ)

جنبیدن و شادمانی نمودن. ملد. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). جنبیدن شاخه و میوۀ آن. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

امدان

(اِمْ مِ)

نام محلی است. (از معجم البلدان) (از مراصد الاطلاع) ، شی ٔ. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء). گویند ما له امر و لا امره، نیست او را چیزی. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). چیز

لغت نامه دهخدا

املادان

(بَ جَ دَ / دِ)

کسی که طریقۀ نوشتن کلمات را بخوبی می داند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

املحان

(اَ لَ)

بصیغۀ تثنیه، دو آب از آن بنی ضبه در لغاط. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

املودان

(اُ)

املد. (از آنندراج). و رجوع به املد شود

لغت نامه دهخدا

امندان

(اُ مَ)

دهی است از بخش صومعه سرای شهرستان فومن با 724 تن سکنه. آب آن از رود خانه ماسال و استخر و محصول آن برنج، توتون سیگار وکمی ابریشم است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

املدانی

(اُ لُ نی ی)

نرم ونازک از مردم و از شاخۀ درخت. رجوع به املد شود

لغت نامه دهخدا