معنی امذح - جستجوی لغت در جدول جو

امذح

لغت نامه دهخدا

امصح

(اَ صَ)

سایۀ کوتاه تنک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). سایۀ کوتاه. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

امذر

(اَ ذَ)

بسیار شونده بحاجتگاه. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). آنکه به مستراح بسیار برود. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

اوذح

(اَ ذَ)

لئیم. (اقرب الموارد). زبون و پست. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تمذح

(تَ)

مکیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، تهی گاه برآمدن از سیری. (تاج المصادر بیهقی). آماسیدن و برآمدن تهیگاه از سیرابی. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). یقال: شرب حتی تمذحت خاصرتاه. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

امح

(اَ مَ ح ح)

فربه تن دار. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). سمین. (ناظم الاطباء). سمین همچون ابح. (از اقرب الموارد). و رجوع به ابح شود

لغت نامه دهخدا