معنی الواس - جستجوی لغت در جدول جو

الواس

لغت نامه دهخدا

الماس

(دخترانه و پسرانه)

نام سنگی قیمتی

فرهنگ نامهای ایرانی

الیاس

(پسرانه)

خدای من یهوه است، نام یکی از پیامبران بنی اسرائیل و در اسلام یکی از چهار پیامبر جاویدان

فرهنگ نامهای ایرانی

الوان

لون ها، رنگ ها، گونه ها، نوع ها، جمع واژۀ لون

فرهنگ فارسی عمید

الواح

لوح ها، چیزهای پهن، تختۀ کشتی ها، جمع واژۀ لوح

فرهنگ فارسی عمید

اقواس

قوس ها، تیرانداز ها، خمیدگی ها، کمان ها، جمع واژۀ قوس

فرهنگ فارسی عمید

الوار

تختۀ بزرگ و ستبر و دراز که از تنۀ درخت بریده باشند

فرهنگ فارسی عمید

الواط

هرزه، لوده، ولگرد، بی سر و پا، الدنگ

فرهنگ فارسی عمید

الماس

سنگی بی رنگ، گران بها، تشکیل شده از کربن خالص، با ضریب شکنندگی بالا و توان پراکندگی زیاد. سخت ترین جسم شناخته شده است

فرهنگ فارسی عمید

الباس

(اِحْ)

فروپوشانیدن. (منتهی الارب). پوشانیدن. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

الداس

(اَ)

جمع واژۀ لدیس بمعنی فربه یا شتر مادۀ بسیارگوشت. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به لدیس شود

لغت نامه دهخدا

الداس

(اِ)

گیاه رویانیدن زمین. (منتهی الارب). رویانیدن زمین اندکی از گیاه را. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

الزاس

(اَ)

یا الساس، تلفظ عربی آن، یاآلزاس. ایالتی است در شرق فرانسه در مرز آلمان مقابل رود خانه رن و مرکز آن استراسبورگ است. رجوع به الاعلام المنجد و ضمیمۀ معجم البلدان و لغات تاریخیه و جغرافیۀ ترکی ج 1 ص 242 و فرهنگ ناظم الاطباء. شود، سخن کسی رسانیدن. (منتهی الارب) (آنندراج). رسانیدن نامه یا سخنی را بکسی. (از اقرب الموارد). ابلاغ کردن کلامی را، نامه رسانیدن. (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به معنی قبلی شود

لغت نامه دهخدا

ارواس

موضعی بجنوب قارص، جزیره ای است متعلق بدانمارک از دوک نشین شلسویک در دریای بالتیک، بمسافت 10 میلی جنوب جزیره فیونی، طول آن 14 میل و عرض 5 میل و سکنه 10000 تن و اراضی آن بسیار حاصلخیز است. (ضمیمۀ معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

اطواس

(اَطْ)

جمع واژۀ طاوس. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه) (از منتهی الارب). جمع واژۀ طاوس، پرنده ای است خوشرنگ از پرندگان. (آنندراج). و رجوع به طاوس و طواویس شود.

لغت نامه دهخدا

امواس

(اَمْ)

جمع واژۀ موسی ̍. تیغهای دلاکی: و یلزم صاحب النوبه باستعمال الامواس الجیدهالفولاد. (معالم القربه از یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

پلواس

(پَلْ)

فریب و چابلوسی باشد. (برهان قاطع). آن را پلوس نیز گویند. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

الحاس

(اِ تِ)

گیاه نخستین رویانیدن زمین. یا چریدن ستور گیاه زمین را. (منتهی الارب) (آنندراج) : الحاس ارض، یعنی رویانیدن آن نخستین گیاه را، و گفته اند: چریدن ستور گیاه آن را، عبارت ’اساس’ اینست: الحست الارض، انبتت ماتلحسه الدواب. (اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

الواء

به گونه رمن خم های رود کناره های شهرها درفش دوختن، درفش برافراشتن، پژمردن، آرزو داشتن، چیرگی

فرهنگ لغت هوشیار

اطواس

جمع طائوس در فارسی طاووس، تاووسان خاستگاه این مرغ چنانکه در بسیاری از واژه نامه ها آمده ایران و به گفته برخی) بلاد عجم (بوده باید پذیرفت که واژه تاووس پارسی است فراشمرغان

فرهنگ لغت هوشیار

اقواس

جمع قوس کمانها

فرهنگ لغت هوشیار

الوان

رنگها

فرهنگ لغت هوشیار

الواط

شخص بیمار

فرهنگ لغت هوشیار

الوار

تخته بزرک

فرهنگ لغت هوشیار

الواح

جمع لوح، پلمه ها سلم ها جمع لوح. لوحها صفحه های فلزی سنگی یا چوبی، جزئی از بخش چهارم اقسام چهارگانه (آلات موسیقی) قدیم ایران و جزوی از سازهایی که برای هر صدا یک سیم دارند. در نوازندگی با الواح انگشتهای دست چپ بروی سیمها قرار نمیگیرد. در الواح برای ایجاد نغمه ثقیل کاسه بزرگ تنگ و از برای نغمه حاد مقابل آن لازم است

فرهنگ لغت هوشیار