معنی المده - جستجوی لغت در جدول جو

المده

لغت نامه دهخدا

عمودها، خطی که با خط دیگر تشکیل زاویه های قائمه می دهد، ستون ها، پایه ها، ستون خانه ها، رئیس ها، سرورها، بزرگ قوم ها، گرزها، از آلات جنگ که در قدیم به کار می رفته ها و از چوب ها و آهن ساخته می شده ها و سر آن بیضی شکل یا گلوله مانند بوده ها و آن را بر سر دشمن می زدندها، کوپال ها، گرزه ها، دبوس ها، لخت ها، چماق ها، سرپاش ها، سرکوبه ها، مقمعه ها، جمع واژۀ عمود

عمودها، خطی که با خط دیگر تشکیل زاویه های قائمه می دهد، ستون ها، پایه ها، ستون خانه ها، رئیس ها، سرورها، بزرگ قوم ها، گُرزها، از آلات جنگ که در قدیم به کار می رفته ها و از چوب ها و آهن ساخته می شده ها و سر آن بیضی شکل یا گلوله مانند بوده ها و آن را بر سر دشمن می زدندها، کوپال ها، گُرزِه ها، دَبوس ها، لَخت ها، چُماق ها، سَرپاش ها، سَرکوبِه ها، مِقمَعِه ها، جمعِ واژۀ عمود

فرهنگ فارسی عمید

الغده

(اَ لَ دَ / دِ)

آمیخته. (فرهنگ جهانگیری). مخلوط و آمیخته. (برهان قاطع) (فرهنگ شعوری ورق 128 ب). آلغده. رجوع به آلغده شود.

لغت نامه دهخدا

الده

(اَ لِدْ دَ)

جمع واژۀ لدود و لدید. (منتهی الارب). جمع واژۀ لدود. (از اقرب الموارد). و جمع واژۀ لدید. (ذیل اقرب الموارد) (المنجد). رجوع به لدود و لدید شود

لغت نامه دهخدا

الده

(اِ دَ)

جمع واژۀ ولد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به ولد شود

لغت نامه دهخدا

امده

(اَ مِدْ دَ)

تار و رشتۀ تافته.

لغت نامه دهخدا

امده

(اُ دَ)

بقیۀ چیزی. (ناظم الاطباء) (آنندراج). بقیه از هر چیزی. (از المرجع).

لغت نامه دهخدا

علمده

(عَ لَ مَ)

دهی است از دهستان هرازپی بخش مرکزی شهرستان آمل واقع در 21 هزارگزی شمال آمل و یک هزارگزی جنوب راه شوسۀ کناره. ناحیه ایست دشت و دارای آب و هوای معتدل و مرطوب مالاریایی و دارای 175 تن سکنه است. آب آن از رود خانه هراز تأمین میشود. محصول آن برنج و غلات و پنبه و حبوبات است. شغل اهالی زراعت است. راه آن مالرو است. این ده از دو محلۀ بالا و پائین تشکیل میشود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

المبه

(اَ لَ بَ / بِ)

در تداول عامه، چوبی بلند پوست باز کرده بدرازای سه چهار گز. چوب دراز باریکتر از دستک. تیر نازک که سخت بلند و نیز افراشته بود. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خلمده

(پَ / پِ وَ بَ)

بینیی را گویند که پیوسته آب و خلم از آن روان باشد. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (آنندراج) :
کشیده قامت و گل روی و مشکبوی وی است
خلمده بینی و چمچاخ و گنده قوز منم.
سوزنی

لغت نامه دهخدا

الرده

(اَ لَ دِ)

دهی است از دهستان مشگین خاوری بخش مرکزی شهرستان مشگین شهر، که در 28 هزارگزی خاور مشگین شهر و 3 هزارگزی شوسۀ مشگین شهر -اردبیل قرار دارد. جلگه و معتدل است و 7 تن سکنه دارد که به ترکی سخن میگویند. آب آن از چشمه، و محصول آن غلات و حبوبات، و شغل اهالی زراعت و گله داری است وراه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

الاده

(اِ)

زادن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

اضمده

(اَ مِ دَ)

جمع واژۀ ضماد. (یادداشت مؤلف). رجوع به ضماد شود، ضایعکننده تر. (غیاث) (آنندراج).
- امثال:
اضیع من بیضهالبلد.
اضیع من تراب فی مهب الریح.
اضیع من دم سلاع. (یادداشت مؤلف).
اضیع من سراج فی شمس.
اضیع من غمد بلانصل. (فرائد الادب المنجد).
اضیع من لحم علی وضم.
اضیع من وصیه.
، آنکه از دیگری ضیاع بیشتر داشته باشد: هو اضیع منک، یعنی فزون تر از تو ضیاع دارد. (از اقرب الموارد)

جَمعِ واژۀ ضِماد. (یادداشت مؤلف). رجوع به ضماد شود، ضایعکننده تر. (غیاث) (آنندراج).
- امثال:
اضیع من بیضهالبلد.
اضیع من تراب فی مهب الریح.
اضیع من دم سلاع. (یادداشت مؤلف).
اضیع من سراج فی شمس.
اضیع من غمد بلانصل. (فرائد الادب المنجد).
اضیع من لحم علی وضم.
اضیع من وصیه.
، آنکه از دیگری ضیاع بیشتر داشته باشد: هو اضیع منک، یعنی فزون تر از تو ضیاع دارد. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

اعمده

(اَ مِ دَ)

جمع واژۀ عمد، ستونۀ خانه. (منتهی الارب) (آنندراج). جمع واژۀ عمود. (ناظم الاطباء) (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی). جمع واژۀ عمود، آنچه خانه و جز آن بر آن استوار باشد. (از اقرب الموارد). عمد. عمد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، جاری گردیدن خوی چندان که خشک نشود. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). جاری شدن عرق آنقدر که خشک نشود. (از اقرب الموارد) ، معارضه کردن با کسی بوفاق یا بخلاف. از لغات اضداد است. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مقابله کردن با کسی در وفاق و یا در خلاف. از لغات اضداد است. (از اقرب الموارد)

جَمعِ واژۀ عَمد، ستونۀ خانه. (منتهی الارب) (آنندراج). جَمعِ واژۀ عَمود. (ناظم الاطباء) (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی). جَمعِ واژۀ عَمود، آنچه خانه و جز آن بر آن استوار باشد. (از اقرب الموارد). عَمَد. عُمُد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، جاری گردیدن خوی چندان که خشک نشود. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). جاری شدن عرق آنقدر که خشک نشود. (از اقرب الموارد) ، معارضه کردن با کسی بوفاق یا بخلاف. از لغات اضداد است. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مقابله کردن با کسی در وفاق و یا در خلاف. از لغات اضداد است. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

قصیرالمده

(قَ رُلْمُدْ دَ)

کوتاه مدت. کم مدت. اندک زمان

لغت نامه دهخدا