- الزو
پیاز وحشی
معنی الزو - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
شکل چیزی که از کاغذ یا مقوا بریده باشند، مثل الگوی لباس که خیاط از روی آن پارچه را می برد، روبر، نمونه، سرمشق، نمونه
(اَ)
لغت نامه دهخدا
نام میوه ای، کذا فی شرفنامه. (مؤید الفضلاء). همان آلو است. رجوع به آلو و اجاص شود:
الویی ز باغ رضا نزد طبعم
به از میوه هایی که رضوان فرستد.
انوری
الویی ز باغ رضا نزد طبعم
به از میوه هایی که رضوان فرستد.
انوری
تقصیر کردن. (مصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) (مؤید الفضلاء) (ترجمان علامه تهذیب عادل) (آنندراج). کوتاهی و درنگ کردن در کاری. الوّ. الی ّ. (از اقرب الموارد).
تقصیر کردن. کوتاهی و درنگ کردن در کاری. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد).
تقصیر کردن. کوتاهی و درنگ کردن در کاری. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد).
(اَ)
لغت نامه دهخدا
موضعی است در بالا لاریجان از ناحیۀ لاریجان. (سفرنامۀ مازندران و استراباد رابینو ص 114 بخش انگلیسی)
(اَ)
لغت نامه دهخدا
مخفف از او:
حضوری گر همی خواهی ازو غایب مشو حافظ
متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها.
حافظ
حضوری گر همی خواهی ازو غایب مشو حافظ
متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها.
حافظ
(اُ)
لغت نامه دهخدا
بعضی از فرهنگ نویسان فارسی ’اولو’ بمعنی خداوندان وصاحبان را بصورت فوق بی واو نوشته اند. رجوع به آنندراج و ناظم الاطباء و فرهنگ نظام و مادۀ اولو شود
(اَ لَ / لُو)
لغت نامه دهخدا
در تداول عامه، بمعنی شعلۀ آتش، و مخفف الاو است. (فرهنگ نظام). آتش بزرگ باشعله. آتش بلندشعله. زبانۀ آتش و با کلمات زدن و کردن و گرفتن استعمال میشود.
- امثال:
الو الو به از پلو.
در زمستان الو به از پلو است
- امثال:
الو الو به از پلو.
در زمستان الو به از پلو است
(اَ زَ)
لغت نامه دهخدا
قیاساً اسم تفضیل است از لزج بمعنی لزج تر و لغزنده تر و چسبنده تر و چرب تر، ولی در فرهنگها تصریح نشده است: غیر أنه اعظم منه و أعرض و الزج. (مفردات ابن البیطار ج 1 ص 71)
(اَ زَ)
لغت نامه دهخدا
چسبنده تر. رجوع به لزوق شود.
- امثال:
الزق من الکشوث.
الزق من برام.
الزق من جعل
الزق من حمی الربع.
الزق من دبق.
الزق من ریش علی غرا.
الزق من قار
- امثال:
الزق من الکشوث.
الزق من برام.
الزق من جعل
الزق من حمی الربع.
الزق من دبق.
الزق من ریش علی غرا.
الزق من قار
(اَ زَ)
لغت نامه دهخدا
از دیه های لاریجان و چراگاه است. (از مازندران و استراباد رابینو ص 114 و ترجمه همین کتاب ص 154)
(اَ زَ)
لغت نامه دهخدا
روزگار سخت و آزارندۀ مردم و جز آن. (از منتهی الارب) (از آنندراج). الشدید الکلب. (اقرب الموارد)
ششمین از امرای الوس جغتای در ماوراءالنهر. وی به سال 659 هجری قمری / 1261 میلادی بحکومت رسید. (از طبقات سلاطین اسلام ص 215). در تاریخ گزیده چ لندن ص 577 بصورت الغورخان بن بایدوبن جغتای خان آمده و در حبیب السیر (چ خیام ج 3 ص 63) ’الغوخان’ ضبط شده است. رجوع به اولوس جغتای و حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 63 و 71 و 81 و 82 و 87 و تاریخ غازانی ص 112 و 123 و تاریخ مغول ص 280 شود
(اَ)
لغت نامه دهخدا
آتش شعله ناک. (برهان). آتش. (رشیدی) (جهانگیری). ا لو:
ترا ای خواجه گر هیزم نباشد
دم سرما که هنگام الاو است
سواد شعر طوسی را طلب کن
بسوزانش که او سرگین گاو است.
مولانا طوسی (از رشیدی) ، جمع واژۀ لبب. (منتهی الارب)
ترا ای خواجه گر هیزم نباشد
دم سرما که هنگام الاو است
سواد شعر طوسی را طلب کن
بسوزانش که او سرگین گاو است.
مولانا طوسی (از رشیدی) ، جمع واژۀ لبب. (منتهی الارب)
لازم شدن چیزی بچیزی یا لازم شدن کسی را. باهم بودن و ترک نکردن. الزه وألز به الزاً، لزمه . (از ذیل اقرب الموارد)
بی آرام گردیدن. مضطرب شدن. قلق. (از ذیل اقرب الموارد)
بی آرام گردیدن. مضطرب شدن. قلق. (از ذیل اقرب الموارد)
انموذج، سرمشق، طرح، مثل، مدل، نقشه، نمونه
جفت رحم گاو و گوسفند، جفت رحم که داخل رحم بماند
پیاز وحشی، کنایه از افراد لاغر، گوسفند لاغر
از مراتع نشتای عباس آباد