معنی اقتتال در لغت نامه دهخدا

کشتۀ عشق یا جن گردیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). وفعل آن مجهول بکار رود. (منتهی الارب). کشتن عشق و یا پری کسی را. (تاج المصادر بیهقی) (آنندراج)، بهم سوگند خوردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (تاج المصادر بیهقی) (ترجمان القرآن)

معنی اقتتال در فرهنگ لغت هوشیار

جنگیدن کشت و کشتار

معنی اقتتال - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی اقتتال در فرهنگ لغت هوشیار

جنگیدن کشت و کشتار

اقتتال

لغت نامه دهخدا

اقتتال

فرهنگ لغت هوشیار

اقتفال

(اِ)

به کلیدانه بسته شدن در. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، بسیار خیار گردیدن قوم، مال و جز آن فراهم آوردن. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

اقتال

(اَ)

جمع واژۀ قتل. رجوع به قتل شود

لغت نامه دهخدا

استتال

(گَ)

یکی بعد دیگری برآمدن قوم. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

اختتال

(عَ نُ / نِ / نَ)

گوش نهادن بر راز قوم. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

اقتتات

(اِ تِ)

از بیخ برکندن چیزی را. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

اقتتاب

(اِ تِ)

بر پشت شتر قتب نهادن. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد از صحاح)

لغت نامه دهخدا

اقتبال

(اِ تِ)

از سر نو کردن کاری را.

لغت نامه دهخدا

اقتیال

(اِ رِمْ)

چیزی بدل چیزی گرفتن. (آنندراج) (ناظم الاطباء).

لغت نامه دهخدا

اقتعال

(اِ)

دور کردن گل رز را و پاشیدن آن را. (منتهی الارب). دور کردن شکوفۀ رز را و استخراج نمودن آنرا. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

اقتصال

(اِ)

بریدن، کسب کردن. (غیاث اللغات از کنز و لطائف) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

اقتال

(اِ تِ)

فرا کشتن آمدن. (تاج المصادر بیهقی). با کشتن دادن. (المصادر زوزنی) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، جای گرفتن آب گشن در زهدان ماده، سیر شدن ستور، فربه شدن ستور و بنهایت رسیدن فربهی، نانخورش ساختن از قراره. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) ، گرفتن قراره از بن دیگ. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، به آب خنک غسل آوردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) ، جستن باقی ماندۀ علف دربطن وادی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

احتمال

باربر گرفتن، حمل کردن

معنی اقتتال - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما