جدول جو
جدول جو

معنی اصقعرار - جستجوی لغت در جدول جو

اصقعرار(نُ تَ / تِ پَرْ وَ)
رسیدن ملخ را آفتاب پس از رفتن آن. (منتهی الارب). رسیدن آفتاب به ملخ و رفتن یا پریدن آن. (از قطر المحیط) (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از اقشعرار
تصویر اقشعرار
موی بر بدن راست شدن، سیخ شدن موهای بدن و در هم کشیده شدن پوست از ترس یا سرما یا علت دیگر
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از اصفرار
تصویر اصفرار
زرد شدن
فرهنگ فارسی عمید
(نَ پَ رَ دَ / دِ)
گرد گردیدن از درد و ترنجیدن. و ضربه فاصعرر، ای استدار من الوجع مکانه و تقبض. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). اصعنرار. و رجوع به اصعنرار شود
لغت نامه دهخدا
(اِ تِ)
آرام گرفتن.
لغت نامه دهخدا
(نَ / نِ گُ)
کم شدن موی: ازعر الشعر.
لغت نامه دهخدا
(نَ مَ اَ)
بهم نزدیک شدن دو لشکر. (منتهی الارب). یقال: اصهرّ الجیش للجیش، اذا دنی بعضهم من بعض. (از ناظم الاطباء). و رجوع به اصهار شود
لغت نامه دهخدا
(نِ بَ وَ)
زرد شدن. (تاج المصادر بیهقی) (ترجمان علامۀ جرجانی ص 14) (منتهی الارب) (آنندراج). اصفیرار. (منتهی الارب) (آنندراج) : آثار اصفرار برصفحات رخسار او ظاهر شده بود. (سندبادنامه ص 189)
لغت نامه دهخدا
(نَ پَ رَ)
اصطرار سم، سخت تنگ بودن آن. (از اقرب الموارد). تنگ بودن سم. (قطر المحیط). تنگ بودن یا ترنجیده بودن سم. (ازمنتهی الارب). تنگ شدن سم ستور. (زوزنی). تنگ شدن سم. (تاج المصادر بیهقی). تنگ شدن سنب.
لغت نامه دهخدا
(نَ)
شکیبایی کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). اصبرار بر چیزی، صبر کردن بر آن. (از اقرب الموارد). بمعنی تصبر. (قطر المحیط)
لغت نامه دهخدا
(نَ لَ / لِ بَ)
سرخ سپید شدن. (منتهی الارب). اشقر شدن. (اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
(اِ)
بلند برآمدن رگ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). باد کردن و بلند شدن رگ و آن بیشتر در موقع خشمناکی است. (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
(اَ)
برفراخیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). برفراشیدن از بیم. (المصادر زوزنی).
لغت نامه دهخدا
(اَح ح / اُح ح)
اقطعنان. سپری گردیدن دم (نفس) از دمه و تاسه. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(اِ)
سپری شدن دم از تاسه و دمه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(اِ)
دادن دشنام بعد دشنام. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). دشنام از پی دشنام دادن
لغت نامه دهخدا
(اَ عِ)
از بنی عجل. یکی از شعرا و فصحای عرب. (ابن الندیم). و در موضع دیگر این نام را ابوعرار العجل الاعرابی آورده است
لغت نامه دهخدا
(نِ بَ)
زرد شدن. (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (آنندراج). اصفرار
لغت نامه دهخدا
(سَ بُ دَ / دُو)
پراکنده شدن
لغت نامه دهخدا
(نَ پَ)
اصعرار ابل، شدید گردیدن شتر. (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
(نُ تَ / تِ پَ)
سخت شدن ترشی شیر. (منتهی الارب). اصمقرار. شدت یافتن ترشی شیر. (از قطر المحیط) (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
(مَ تَ لَ)
ظاهر شدن و درگرفتن گر: استعرّ الجرب الابل، ظاهر شد و درگرفت گر شتران را. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(نَظْ ظا رَ / رِ کُ)
شکیبایی کردن. صبر کردن. (از قطر المحیط). و رجوع به اصبرار شود
لغت نامه دهخدا
(نَ پَ رَ)
پیچیدگی گردن.
لغت نامه دهخدا
(نَ بَ)
خشک شدن گرفتن گیاه. و صاحب صراح در معنی این کلمه بغلط رفته است. (منتهی الارب). رو به خشکی نهادن گیاه یا سرخ شدن یا سپید شدن اوایل گیاه است. (از اقرب الموارد) (قطر المحیط). خشک شدن گرفتن گیاه. (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(نِ چَ / چِ)
اصمقرار لبن، سخت ترش شدن شیر. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). اصقرار. (قطر المحیط). نیک ترش گردیدن شیر. (ناظم الاطباء).
لغت نامه دهخدا
(نَ مَ)
گداخته شدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). اصهیرار چیزی، گداختن آنرا. (از اقرب الموارد) ، اصول دین را بر علم کلام نیز اطلاق کنند و آنرا علم فقه اکبر نیز خوانند. رجوع به کلام و فقه شود
لغت نامه دهخدا
(نَ پَیْ / پِیْ وَ)
اصعرّار. (اقرب الموارد). گردو مدور شدن از درد و ترنجیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به اصعرّار شود
لغت نامه دهخدا
(اِ تِ)
لاغر شدن. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج).
لغت نامه دهخدا
تصویری از انقعار
تصویر انقعار
برکنده گردیدن بر زمین افتادن مردن
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از اصفرار
تصویر اصفرار
زردشدن آمادگی برای درو زرد شدن، زردی
فرهنگ لغت هوشیار
سیخ شدن مو راست ایستادن مو فراشائیدن (فراشا قشعریره) ترنجیدن موی بر اندام بپا خاستن، فراهم آمدن پوستها از ترس
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از اصفیرار
تصویر اصفیرار
زرد شدن
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از اصفرار
تصویر اصفرار
((اِ فِ))
زرد شدن، زردی
فرهنگ فارسی معین
تصویری از اقشعرار
تصویر اقشعرار
((اِ ش ِ))
موی بر اندام به پا خاستن، فراهم آمدن پوست ها از ترس
فرهنگ فارسی معین