معنی اصفاکس - جستجوی لغت در جدول جو

اصفاکس

لغت نامه دهخدا

اصفاد

بند کردن، کسی را زندانی کردن، عطا دادن، بخشیدن چیزی به کسی

فرهنگ فارسی عمید

انفاس

نفس ها، دم ها، زمانهای کوتاه، جمع واژۀ نفس

فرهنگ فارسی عمید

اسفاکس

(اِ)

بندری در تونس، در کنار خلیج قابس، دارای 40000 سکنه. فرانسویان بسال 1881م. آنجا را بمباران کردند. و رجوع به اسفاقس شود

لغت نامه دهخدا

اصفاح

(نُ صامْ پَ)

اصفاح سائل از حاجتش، رد کردن وی را. (از قطر المحیط) (از اقرب الموارد). سائل را رد کردن. (تاج المصادربیهقی) (زوزنی). بازگردانیدن کسی را. (منتهی الارب). بازگردانیدن سائل را. (آنندراج). یقال: اصفح السائل، بازگردانید وی را. (از ناظم الاطباء).

لغت نامه دهخدا

اصفاد

(اَ)

جمع واژۀ صفاد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). جمع واژۀ صفاد، بمعنی بندیا قید یا غل. (قطر المحیط). زنجیرها و قیدها. (غیاث). بندها که بر پای نهند. (لغت خطی). دوالها و زنجیرها که به آن اسیر را بندند. (آنندراج) :
نک شیاطین کسب و خدمت میکنند
دیگران بسته به اصفادند و بند.
مولوی.
و رجوع به صفاد شود.

جَمعِ واژۀ صِفاد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). جَمعِ واژۀ صفاد، بمعنی بندیا قید یا غل. (قطر المحیط). زنجیرها و قیدها. (غیاث). بندها که بر پای نهند. (لغت خطی). دوالها و زنجیرها که به آن اسیر را بندند. (آنندراج) :
نک شیاطین کسب و خدمت میکنند
دیگران بسته به اصفادند و بند.
مولوی.
و رجوع به صفاد شود.

لغت نامه دهخدا

اصفاد

(نُ طَ / طِ)

بستن. محکم کردن. (از قطر المحیط). محکم کردن و قید نمودن. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). بند سخت برنهادن. (آنندراج). سخت بند برنهادن. (لغت خطی).

لغت نامه دهخدا

اصفار

(اَ)

جمع واژۀ صفر، ماه مشهور پس از محرم. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (قطر المحیط).

لغت نامه دهخدا

اصفار

(نُ طَ / طِ)

اصفار مرد، نیازمند شدن وی. (از اقرب الموارد) (قطر المحیط). درویش و تهیدست گردیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). درویش شدن. (تاج المصادر بیهقی). محتاج و درویش شدن. (مؤید الفضلاء).

لغت نامه دهخدا

اصفاغ

(نُ وَ)

صفوف کنانیدن چیزی را، یعنی کسی را وادارکردن به اینکه چیزی را با دست بمالد. (منتهی الارب). اقماح. (اقرب الموارد) (قطر المحیط). کف مال کردن

لغت نامه دهخدا

اصفاف

(نَ بَ)

صفه ساختن زین را. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (قطر المحیط) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

اصفاق

(نَ پَ)

بازگردانیدن چیزی را. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (آنندراج). رد کردن و برگرداندن. (از اقرب الموارد) (قطر المحیط).

لغت نامه دهخدا

اصفال

(نُ فُ)

گیاه صفصلّی چرانیدن شتران را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

اصفان

(اَ)

جمع واژۀ صفن. (اقرب الموارد) (قطر المحیط). رجوع به صفن شود

لغت نامه دهخدا

اصفکه

(اِ فَ کَ / کِ)

دهی از دهستان ارسک بخش بشرویۀ شهرستان فردوس که در 25 هزارگزی فردوس و 3 هزارگزی جنوب باختر شوسۀ عمومی بشرویه به دوهک واقع و محلی است دامنه و گرمسیر و سکنۀآن دو تن می باشد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

اصفهک

(اِ فَ هََ)

قصبۀ مرکز دهستان بخش طبس شهرستان فردوس واقع در 50 هزارگزی جنوب خاوری طبس و سر راه شوسۀ عمومی طبس به دوهک. محلی است دامنه و گرمسیر و سکنۀ آن 596 تن که شیعه و فارسی زبان اند. آب آن از قنات تأمین میشود و محصول آن غلات، پنبه، ذرت و خرما و شغل اهالی زراعت و گله داری و قالیچه وگلیم بافی است. راه آن اتومبیل رو است. معدن زغال سنگ و زاج سیاه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

اصفاء

(نَ شَ / شِ کَ / کِ)

اصفاء فلان بکذا، برگزیدن وی را و اختصاص دادن او را بدان. (از اقرب الموارد). اصفاء فلان بر، اختیاراو به چیزی. اختیار کردن کسی را بر کسی. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). برگزیدن. (تاج المصادر بیهقی) (ترجمان علامۀ جرجانی ص 12) (آنندراج). اصطفاء، نام نسل اصفر تغلبی است که پس از غلبه بر قرامطه دولتی تأسیس کرد. فرمانروایی آن خاندان ارثی بود یعنی از پدر به پسر منتقل میگردید و از اواخر قرن چهارم هجری آغاز گردید و دیرزمانی در بحرین و احسا دوام یافت. (از قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص 991). و رجوع به اصفر تغلبی و بنی اصفر شود

لغت نامه دهخدا

الفافس

رجوع به اللیسفاکن و لسان الابل و تذکرۀ داود ضریر انطاکی ص 58 شود

لغت نامه دهخدا

اصفاک

(اَ)

نام یکی از دهستانهای هفتگانه شهرستان فردوس که واقع است در جنوب دهستان نیگنان و شمال دهستان کروند. هوای دهستان گرم و در تابستان سوزان است. آب کلیۀ قراء ازقنوات تأمین میشود و محصول عمده آنها غلات، تریاک، گاورس و میوه هاست. کلیۀ آبادیهای این دهستان 18 آبادی بزرگ و کوچک و مجموع نفوس آنها 417 تن است. شغل مردان زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان قالیچه بافی و کرباس بافی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9) ، یا زعفران و ورس. یا زعفران و مویز. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (قطر المحیط)

لغت نامه دهخدا

ارزاکس

(اَ کِ)

نام ارشک بزبان یونانی. نویسندگان یونان افراد خاندان اشکانی را بدین نام خوانده اند. بر مسکوکات اشکانی هم بیونانی همین اسم نقش شده است. (ایران باستان ص 2197)

لغت نامه دهخدا

اصفلاوس

دارشیشعان. (تحفۀ حکیم مؤمن) (آنندراج) (فهرست مخزن الادویه)

لغت نامه دهخدا

اسفاقس

قصبه ای است در خطۀ تونس از آفریقا در میان قابس و مهدیّه در دومنزلی مهدیّه. سور و دژی استوار دارد و زیتون بدانجا فراوان است. (قاموس الاعلام ترکی). رجوع به اسفاکس شود

لغت نامه دهخدا

اسفاقس

ابن البیطار در ذیل کلمه سندریطس آرد: و من الناس من یسمیه ایراقلنا و هو نبات مستأنف کونه فی کل سنه و له ورق شبیه بورق النبات الذی یقال له فراسیون الا انه اطول منه مثل ورق النبات الذی یقال له الاسفاقس. (ابن البیطار ج 3 ص 39).

لغت نامه دهخدا

اسفنکس

(اِ فَ)

از لاتینی اسفینکس و یونانی اسفیگس، هیکل عظیم اساطیری که هنرمندان مصری و بتقلید آنان هنرمندان یونانی بکرات مجسم ساخته اند. ابوالهول. ابوالاهوال. (ابن جبیر). بوالهوبه. (مقریزی). نام حیوان موهومی است که در مصرو یونان باستانی به هیاکل مختلف مجسم میکردند. در مصر اسفنکس را بشکل شیری نقش میکردند که سر او بصورت سر دختری بود. محتملاً این هیاکل را به قصد تعظیم و تکریم نیت که بزعم مصریها الهۀ حکمت و دانش بود برپامیکردند. در خرابه های بلاد باستانی مصر اسفنکس های بسیار مشاهده میشود که از یک پارچه سنگ ساخته شده. و از همه بزرگتر را ابوالهول خوانند که در بین دو هرم واقع شده و تنه این هیکل در زیر ریگها مدفون و پوشیده است و فقط سینه و سر او خارج از ریگ مشاهده میشود که 27 گز ارتفاع دارد. بعض خرافات درباره اسفنکس متداول شده از آن جمله یونانیان گفته اند که اسفنکس جواب معمائی را از رهگذر میخواست اگر از عهده برنمی آمد وی را از بالای تخته سنگی به دریا پرتاب میکرد. عاقبت مردی موسوم به ’ادیپ’ بحل معما موفق آمد و در نتیجه اسفنکس خود را از بالای تخته سنگی به دریا افکند و ازنظرها ناپدید شد. و رجوع به ابوالهول و ادیپ شود

از لاتینی اسفینکس و یونانی اسفیگس، هیکل عظیم اساطیری که هنرمندان مصری و بتقلید آنان هنرمندان یونانی بکرات مجسم ساخته اند. ابوالهول. ابوالاهوال. (ابن جبیر). بوالهوبه. (مقریزی). نام حیوان موهومی است که در مصرو یونان باستانی به هیاکل مختلف مجسم میکردند. در مصر اسفنکس را بشکل شیری نقش میکردند که سر او بصورت سر دختری بود. محتملاً این هیاکل را به قصد تعظیم و تکریم نیت که بزعم مصریها الهۀ حکمت و دانش بود برپامیکردند. در خرابه های بلاد باستانی مصر اسفنکس های بسیار مشاهده میشود که از یک پارچه سنگ ساخته شده. و از همه بزرگتر را ابوالهول خوانند که در بین دو هرم واقع شده و تنه این هیکل در زیر ریگها مدفون و پوشیده است و فقط سینه و سر او خارج از ریگ مشاهده میشود که 27 گز ارتفاع دارد. بعض خرافات درباره اسفنکس متداول شده از آن جمله یونانیان گفته اند که اسفنکس جواب معمائی را از رهگذر میخواست اگر از عهده برنمی آمد وی را از بالای تخته سنگی به دریا پرتاب میکرد. عاقبت مردی موسوم به ’اُدیپ’ بحل معما موفق آمد و در نتیجه اسفنکس خود را از بالای تخته سنگی به دریا افکند و ازنظرها ناپدید شد. و رجوع به ابوالهول و ادیپ شود

لغت نامه دهخدا