معنی اشقاص - جستجوی لغت در جدول جو

اشقاص

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از اشخاص — تصویر اشخاص

شخص ها، آدمی ها، انسان ها، بدن انسانها، کالبد مردم، تن ها، جمع واژۀ شخص

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از اشخاص — تصویر اشخاص

برانگیختن، از جا برکندن، روانه ساختن، گسیل کردن، تبعید کردن

فرهنگ فارسی عمید

(اَ)

جمع واژۀ شخص. شخص ها. تن ها. کالبدها. جمع واژۀ شخص، بمعنی کالبد مردم و جز آن و تن. (آنندراج) :
گرچه نه غایبند به اشخاص غایبند
ورچه نه ایدرند به افعال ایدرند.
ناصرخسرو.
سلطان اشخاص را در طلب او اشخاص کرد و در گرد مرکب او نرسیدند. (ترجمه تاریخ یمینی ص 38 نسخۀ خطی کتاب خانه مؤلف)

جَمعِ واژۀ شخص. شخص ها. تن ها. کالبدها. جَمعِ واژۀ شخص، بمعنی کالبد مردم و جز آن و تن. (آنندراج) :
گرچه نه غایبند به اشخاص غایبند
ورچه نه ایدرند به افعال ایدرند.
ناصرخسرو.
سلطان اَشخاص را در طلب او اِشخاص کرد و در گرد مرکب او نرسیدند. (ترجمه تاریخ یمینی ص 38 نسخۀ خطی کتاب خانه مؤلف)

لغت نامه دهخدا

(نَ)

بدبخت کردن. (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی). بدبخت گردانیدن. به رنج آوردن. (آنندراج).

لغت نامه دهخدا

(اَ شِقْ قا)

جمع واژۀ شقیق. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(نَ)

بازداشتن کسی را. (منتهی الارب). منع کردن کسی را. (از اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

(نَ سَ دَ / دِ)

ترسیدن و بیمناک شدن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(هََ سَ دَ / دِ)

در تعب انداختن کسی را.

لغت نامه دهخدا

(اَ)

اشقاح کلاب، است کلاب یا کنج دهان آنها. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(اَ)

جمع واژۀ شحص. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به شحص شود

لغت نامه دهخدا

(کُ لَهْ بَ)

پویه دوانیدن شتر. (منتهی الأٔرب). در پویه داشتن اشتر. (تاج المصادر بیهقی).

لغت نامه دهخدا

(اِ تِ)

کوتاه گردانیدن گردن را، (از ’وق ص’) (منتهی الارب) (آنندراج) (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

(اَ)

پراکندگان و پریشان شدگان، یقال: صاروا اوقاصا ای متبددین.

لغت نامه دهخدا

(اِ تِ رَ)

کم کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). ناقص کردن. (از اقرب الموارد). کم کردن و ناقص کردن. (غیاث اللغات)

لغت نامه دهخدا

(اَ)

کمینه ها. عیبها. (غیاث اللغات). در عربی استعمال نشده است

لغت نامه دهخدا

(اَ)

موضعی است در شعر لهبی:
فالهاوتان فکبکب فجتاوب
فالبوص فالافراع من اشقاب.
(معجم البلدان) (مراصد الاطلاع)

لغت نامه دهخدا

(نَ مَ / مِ بُ)

راندن و دور کردن. (منتهی الارب) (آنندراج). راندن. (تاج المصادر بیهقی). طرد کردن از. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(نَ)

دور کردن کسی را. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج).

لغت نامه دهخدا

(نَ)

رنگ کردن غورۀ خرما. و منه: نهی عن بیعالتمر حتی یشقه. و یروی بالتشدید. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(شِ)

جمع واژۀ شقص. (یادداشت مؤلف). رجوع به شقص شود

لغت نامه دهخدا

(نَ)

کم شدن مال کسی.

لغت نامه دهخدا

تصویری از ایقاص — تصویر ایقاص

کوتاه گردانیدن گردن را

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اوقاص — تصویر اوقاص

جمع وقص، ریزه های چوب

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اشقان — تصویر اشقان

گم کردن، کم دادن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اشخاص — تصویر اشخاص

شخصها، کالبد ها، تنها

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اشراص — تصویر اشراص

اشراق سریش

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اشقاء — تصویر اشقاء

بدبخت کردن، برنج آوردن، رنجاندن آزاراندن، شانه کردن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اشقاب — تصویر اشقاب

جایگاهی است نزدیک مکه

فرهنگ لغت هوشیار

دورکردن، دوررفتن، رنگ برداشتن، رسوا کردن پرده بر گرفتن از کار دیگران

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اشقاذ — تصویر اشقاذ

راندن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از انقاص — تصویر انقاص

کم کردن کاستن از کار انداختن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اشخاص — تصویر اشخاص

((اَ))

جمع شخص، کالبدها، سیاهی ها، کسان، افراد

فرهنگ فارسی معین

تصویری از اشخاص — تصویر اشخاص

((اِ))

روانه کردن، برانگیختن

فرهنگ فارسی معین

افراد، کسان، نفوس

فرهنگ واژه مترادف متضاد