معنی اشاءه در لغت نامه دهخدا

مضطر گردانیدن. (منتهی الارب)، هلاک کردن. (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی)، باطل و تباه ساختن، جدا کردن گوشت را، پراکنده کردن. (منتهی الارب)، بهلاک افکندن. فرا کشتن دادن. (تاج المصادر بیهقی)، بکشتن پیش آوردن کسی را: اشاط دمه وبدمه، ای اذهبه او عمل فی هلاکه او عرضه للقتل. (منتهی الارب)، کشتن شتر قمار را، صاحب سهم پسین شدن از شتر قمار. (منتهی الارب)

معنی اشاءه در لغت نامه دهخدا

یک اَشاء. یکی خرمابن. (منتهی الارب). صغارالنخل. (معجم البلدان)، دندان مالیدن به مسواک. (منتهی الارب)

معنی اشاءه در لغت نامه دهخدا

موضعی است و یاقوت گوید: گمان برم که در یمامه و یا در بطن الرمه است. (معجم البلدان)، بانگ کردن شتران را و زجر کردن تا برگردند: اشاع بالابل. (منتهی الارب)، آشکارا کردن. (غیاث). فاش و آشکار کردن خبر و جز آن: اشعته و اشعت به، ای اذعته و اظهرته. (منتهی الارب) : و هر راز که ثالثی در آن محرم نشود، هرآینه از اشاعت مصون ماند. (کلیله و دمنه). اشاعۀ فحشاء، پریشان و باربار انداختن شتر ماده بول را: اشاعت الناقه ببولها، اذا رمته متفرقاً. (منتهی الارب)، پاشیدن. پراکنده کردن. (غیاث) : با آنچه ملک عادل انوشیروان کسری بن قباد را سعادت ذات... و اشاعت حلم... حاصل است می بینم که کارهای زمانه میل به ادبار دارد. (کلیله و دمنه)

معنی اشاءه در لغت نامه دهخدا

نام زنی است جاهلیهاز مردم حضرموت و بدان منسوب است ’بنواشاءَه’ و ایشان بطنی از قبایل یمن اند. (اعلام زرکلی ج 1 ص 118)

معنی اشاءه - جستجوی لغت در جدول جو

اشاءه(کَ پَرْ وَ)

لغت نامه دهخدا

اشاءه(اَ ءَ)

لغت نامه دهخدا

اشاءه(اَ ءَ)

لغت نامه دهخدا

اشاءه(اِ ءَ)

لغت نامه دهخدا

معنی اشاءه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما