معنی استیقاع در لغت نامه دهخدا

بار از سر کسی ستدن، مادر فرزند کردن کنیزک را. ام ّ ولد کردن، محبت کردن با کنیزک تا از وی فرزند آید. (تاج المصادر بیهقی). ولادت خواستن. (غیاث). با کنیزک آرمیدن برای فرزند شدن. صحبت کردن با کنیزک تا از او فرزند باشد. (زوزنی). طلب الولد من الامه. (تعریفات جرجانی) ، (اصطلاح فقه) الاستیلاد در لغت مطلقاً به معنی طلب فرزند و شرعاً قرار دادن کنیزیست بنام مادر کودک (ام ّ ولد) و این عمل به دو شی ٔ صورت پذیرد: یکی دعوی کودک، مادر بودن کنیز را نسبت بخود، دیگر مالک بودن پدر مر کنیز را، یعنی کنیز، زرخرید پدر کودک باشد. کذا فی جامع الرموز فی فصل التدبیر. (کشاف اصطلاحات الفنون). در اثر نزدیکی مولی با امۀ خود ولدی بوجود آمدن اگرچه علقه باشد. استیلاد موجب آن است که اختیارات مولی نسبت بمستولده محدود شود و جز در موارد مخصوص نتواند او را بغیر منتقل کند مگر اینکه انتقال سبب تسریع در آزادی او گردد. منظور از تحدید اختیارات آن است که مستولده پس از مرگ مولی از سهم الارث ولد خود آزاد شود

بار از سر کسی ستدن، مادر فرزند کردن کنیزک را. ام ّ ولد کردن، محبت کردن با کنیزک تا از وی فرزند آید. (تاج المصادر بیهقی). ولادت خواستن. (غیاث). با کنیزک آرمیدن برای فرزند شدن. صحبت کردن با کنیزک تا از او فرزند باشد. (زوزنی). طلب الولد من الامه. (تعریفات جرجانی) ، (اصطلاح فقه) الاستیلاد در لغت مطلقاً به معنی طلب فرزند و شرعاً قرار دادن کنیزیست بنام مادر کودک (ام ّ وَلد) و این عمل به دو شی ٔ صورت پذیرد: یکی دعوی کودک، مادر بودن کنیز را نسبت بخود، دیگر مالک بودن پدر مر کنیز را، یعنی کنیز، زرخرید پدر کودک باشد. کذا فی جامع الرموز فی فصل التدبیر. (کشاف اصطلاحات الفنون). در اثر نزدیکی مولی با اَمۀ خود ولدی بوجود آمدن اگرچه علقه باشد. استیلاد موجب آن است که اختیارات مولی نسبت بمستولده محدود شود و جز در موارد مخصوص نتواند او را بغیر منتقل کند مگر اینکه انتقال سبب تسریع در آزادی او گردد. منظور از تحدید اختیارات آن است که مستولده پس از مرگ مولی از سهم الارث ولد خود آزاد شود

لغت نامه دهخدا

استیقاط

(مَ)

مغاک شدن جای. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

استیقاظ

(مِ اَ)

بیدار بودن. بیداری.

لغت نامه دهخدا

استیقان

(مِ اَ کَ)

استیقان چیزی یا بچیزی، بتحقیق دانستن آنرا. بی گمان شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). بی گمان دانستن. بیقین دانستن. بیقین داشتن. بیقین کردن. یقین.

لغت نامه دهخدا

استیقاه

(مِ اَ)

بندگی و فرمانبرداری کردن. (منتهی الارب). طاعت داشتن. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

استیکاع

(مُ پَ)

سخت شدن معده. (تاج المصادر بیهقی). سخت شدن معده و یبوست آوردن. سخت شدن طبیعت. یقال: استوکعت معدته.

لغت نامه دهخدا

استیماع

(مُ رَ / رِ)

استئماع. امع گردیدن: تأمع الرجل و استأمع، صار امعه. (قطر المحیط)

لغت نامه دهخدا

استیضاع

کم کردن خواستن از کسی: استوضع منه. (منتهی الارب) ، بیدار شدن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) ، هشیار بودن، بانگ کردن پای برنجن و جز آن از پیرایه

لغت نامه دهخدا

استیقاح

(مو نَ / نِ)

سخت شدن. (تاج المصادر بیهقی). سخت شدن ستم.

لغت نامه دهخدا

استیشاع

(زَ / زِفُ)

آب کشیدن. نزح، بر صواب بودن در حجت

لغت نامه دهخدا

استیساع

(مَ / مُ)

فراخ شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). فراخ گردیدن.

لغت نامه دهخدا

استیزاع

(مَ اَ)

فا دل دادن خواستن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). دل دادن خواستن.

لغت نامه دهخدا

استیداع

(مَ فِ رَ / رِ)

نگاه داشتن خواستن ودیعه را. و فی الحدیث: من استودع ودیعه فهلک فلاضمان علیه ای بلا تعدّ منه. (منتهی الارب). نگاهداشت ودیعت خواستن. امانت داشتن خواستن.

لغت نامه دهخدا

استرقاع

(لَ کَ کَ / کِ)

استرقاع ثوب، درپی خواه شدن جامه. (منتهی الارب). محتاج وصله شدن جامه. بپاره آمدن جامه. (تاج المصادر بیهقی). بوژنگ آمدن جامه. (زوزنی)

لغت نامه دهخدا

استقاع

(مَ)

برگردیدن رنگ. تغیر لون. یقال: استقعلونه (مجهولاً) ، وقتی که تغییر کند. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

استیقاد

(مو نَ / نِ فُ)

آتش افروختن. (منتهی الارب). ایقاد. (زوزنی).

لغت نامه دهخدا

استشفاع

پا در میانی خواستن، میانجگری پایمرد خواستن خواهشگر جستن بخواهش بر انگیختن شفاعت خواستن طلب شفاعت کردن

فرهنگ لغت هوشیار

استسقاء

آب خواستن، باران خواستن، خشکامار: از بیماریهایست که بیمار از تشنگی نمی رهد (لغت فرس) باران خواستن، آب خواستن، نام مرضی که بیمار آب بسیار خواهد حبن. یا استسقاء بطن. مرضی که موجب شود آب در انساج شکم جمع شود استسقاء بطنی

فرهنگ لغت هوشیار