- استصغار
پست، خرد و کوچک دانستن
معنی استصغار - جستجوی لغت در جدول جو
- استصغار (زَ)
خرد شمردن. (زوزنی) (منتهی الارب). خوار شمردن. (زوزنی). خردو خوار شمردن. (تاج المصادر بیهقی) (مجمل اللغه) ، پاک یافتن. (منتهی الارب) ، خوش آمدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) ، خوشبودارکردن. (غیاث) ، موی زهار ستردن: استطاب العانه، آب شیرین خواستن. (منتهی الارب) ، استنجا به آب یا سنگ و کلوخ و جز آن. استنجا کردن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). استنجاکردن بشستن یا بمسح حجر. (منتهی الارب) :
استراحت ببخت یا نعم است
استطابت به آب یا مدر است.
خاقانی.
، خوشی کردن، لذیذ شدن. (غیاث)
استراحت ببخت یا نعم است
استطابت به آب یا مدر است.
خاقانی.
، خوشی کردن، لذیذ شدن. (غیاث)
- استصغار ((اِ تِ))
کوچک شمردن، بی اهمیت داشتن، به حساب نیاوردن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
حکم دادن به باقی بودن حالت سابق، هنگام شک داشتن در یک حکم مثلاً درصورت غیبت طولانی مدت کسی حکم به زنده بودن او می دهند، کسی را به صحبت و معاشرت دعوت کردن
(لُءْ لُءْ فُ)
لغت نامه دهخدا
سطبر شدن. (منتهی الارب). کثیف و متراکم شدن، خندیدن. (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی)
بر صنعتگران از نجار و کفش دوز و یا کارگران فنی که در کار خبره و استاد باشند اطلاق میشود و زیر دستان آنان را شاگرد مینامند
هم نشین خواستن، یاری خواستن، با خود داشتن، پیشین روایی: دستور یا فرمان پیشین و گذشته را هم اکنون پذیرفتن و روا داشتن دشوار شدن کار بهمراهی خواستن بصحبت و همدلی خواستن، یاری خواستن، همراه بردن با خود داشتن، باقی داشتن چیزی به حالت سابق آن آنکه امر مورد شکی را بر حالت سابق آن از جهت آثار حقوقی ثابت بداریم. بنابراین سه رکن دارد: یقین بان در رمان سابق، شک بان در زمان بعد، ثابت داشتن آثار یقین در زمان شک، جمع استصحابات
