- استراط (خَ / خِ)
فروخوردن لقمه و جز آن. سرط. فروگوارانیدن: لاتکن حلواً فتسترط و لا مرّاً فتعفی، نه چندان شیرین باش که ترا فروبرند و نه چندان تلخ که بدور افکنند. (منتهی الارب)
معنی استراط - جستجوی لغت در جدول جو
- استراط
فرو خوردن فرو دادن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
دزدیدن، کار دیگری را به خود نسبت دادن
استراق سمع: پنهانی گوش دادن به سخن دیگران
استراق سمع: پنهانی گوش دادن به سخن دیگران
(مَ / مِ نِ)
لغت نامه دهخدا
شرط کردن. (غیاث) (کنز) (آنندراج) (زوزنی). شرط بستن. پیمان کردن. (تاج المصادر بیهقی). لازم گردانیدن پیمان و تعلیق کردن چیزی به چیزی. (منتهی الارب). تقیید بشرط کردن. تعلیق بشرط کردن. شریطه. مشارطه.
(پَ رَ)
لغت نامه دهخدا
اختیار کردن چیزی را. (منتهی الارب). برگزیدن. (منتهی الارب) (زوزنی) : استراء الموت الحی، برگزید مرگ، مهتران قبیله را.
(پَ رَ)
لغت نامه دهخدا
دارو وا بینی خویش کردن. (تاج المصادر بیهقی). دارو به بینی خویش واگرفتن. (زوزنی). خود به بینی خویش دارو ریختن. دارو به بینی کشیدن. سعوط کردن. و الاستعاط بمرارته (بمراره حجلی) کل شهر یذکی الذهن.و اذا استعط بمراره الحجل انسان فی کل یوم 3 جاد ذهنه و قل نسیانه و قوی بصره. (ابن بیطار ج 2 ص 13) ، شهد بخشیدن خواستن. (منتهی الارب)
(اِ)
لغت نامه دهخدا
ربودن یا گرد آوردن چیزی را. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از متن اللغه) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
نام ناحیتی است از آنسوی رودیان بگیلان. (حدودالعالم)
(گُ هََ)
لغت نامه دهخدا
استخراط در بکاء، سخت گریستن. ستهیدن در گریه. (از منتهی الارب). بمبالغه گریستن، با اعتبار و نفوذ. صاحب مکانت و منزلت و قدر، اصیل، دانا، مجرّب
(مَ بَ / بِ گُ)
لغت نامه دهخدا
استیراط در امر، درآویختن به کاری دشوار که راه رهائی نتوان یافتن. (از منتهی الارب) ، اندرز کردن، این کلمه معنی دیگری دارد غیر آنکه در لغت نامه هاست. و فی الحدیث: استوصوا بالنساء خیراً فانهن عوان عندکم. و در نامه ای که ابویعقوب یوسف بن یحیی المصری البویطی از زندان به ربیع نویسد آمده است: فاذا قرأت کتابی هذا فاحسن الخلق مع اهل حلقتک و استوص بالغرباء خاصه خیراً. (ابن خلکان ج 2 ص 518 س 4)
(لَ گَ خوا / خا رَ / رِ)
لغت نامه دهخدا
تباه و فاسد شدن چیزی بعد صلاح آن. یقال: استشرط المال، ای فسد بعد صلاح. (منتهی الارب) ، برگزیدن، دوست خالص گزیده شمردن. (منتهی الارب) ، استصفاء مال، کل ّ مال کسی را گرفتن. (منتهی الارب). گرفتن همه مال او را. تمام مال ستاندن. همه مال فاستدن. (تاج المصادر بیهقی) ، صافی کردن: قاآن، منگوقاآن و باتو و پادشاه زادگان دیگر را به استصفاء حدود ولایات... (جهانگشای جوینی)
بیونانی میعۀ سایله است. و رجوع به سترکا در برهان قاطع و همین لغت نامه و رجوع به اصطرک شود، بازگردانیدن خواستن. (منتهی الارب). بازگشت خواستن
(شَ / شِ)
لغت نامه دهخدا
دزدیدن. دزدیده کردن. (منتهی الارب).
- استراق سمع، دزدیده گوش بداشتن. (زوزنی). دزدیده گوش بسخن فراداشتن. گوش بسخن کسی داشتن. (غیاث). گوش ایستادن. دزدیده گوش کردن. گوش داشتن پنهانی سخن کسی را. گوش دادن نهانی سخن کسی را. (منتهی الارب).
- استراق نظر، دزدیده دیدن
- استراق سمع، دزدیده گوش بداشتن. (زوزنی). دزدیده گوش بسخن فراداشتن. گوش بسخن کسی داشتن. (غیاث). گوش ایستادن. دزدیده گوش کردن. گوش داشتن پنهانی سخن کسی را. گوش دادن نهانی سخن کسی را. (منتهی الارب).
- استراق نظر، دزدیده دیدن
(اِ)
لغت نامه دهخدا
سیاستمدار و مارشال فرانسوی. مولد آژن. وی درمعاهدۀ نیمگ شرکت داشته است. (1607- 1686 میلادی)
(اَ تَ)
لغت نامه دهخدا
فوت گردیدن چیزی. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (آنندراج). منقرض شدن و ترس فوت داشتن چیزی را. و به این معنی بصیغۀ مجهول استعمال شود. یقال: فلان لایفترط احسانه و برّه، علی المجهول، ای لاینقرض و لایخاف فوته. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) ، آن ستور که دست وی از بدن دور بود. (مهذب الاسماء نسخه خطی). ناقه ای که در ذراع آن بیماری فتل باشد. (از اقرب الموارد)
دزدی، دستبرد، سرقت