- ازمنه
زمان ها، وقت ها، هنگام ها، روزگارها، عصرها، کنایه از اجل ها، مرگ ها، جمع واژۀ زمان
معنی ازمنه - جستجوی لغت در جدول جو
- ازمنه (اَ مِ نَ)
جمع واژۀ زمان. (دهار). روزگارها. زمانها، ماه آخر ماه. (منتهی الارب). الهلال آخر الشهر. (قطر المحیط)
- ازمنه
جمع زمان، روزگارها، زمانها
- ازمنه ((اَ مِ نِ))
جمع زمان
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پی در پی گذشتن و سپری شدن ازمنه و قرون که انگار هر کدام آن ها حکم ما قبل را نسخ می کند
(مُ مِ نَ)
لغت نامه دهخدا
چیزهای کهنه و دیرینه و بر جای مانده. (ناظم الاطباء). کهنه. عتیقه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، در اصطلاح طب، مقابل حاده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). بعضی بیماریها سخت آشفته و تیز و گذرنده باشد و مادۀ آن سخت متحرک باشد و آن را به تازی حاده گویند و بعضی آهسته باشد و دیر گذرد و به تازی مزمنه گویندو بعضی میان این و آن باشد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی).
- ادواء مزمنه، ناخوشیهای کهنه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- امراض مزمنه، ناخوشیهای کهنه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مزمن و مزمنه شود
مؤنث مزمن. مزمنه
- ادواء مزمنه، ناخوشیهای کهنه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- امراض مزمنه، ناخوشیهای کهنه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مزمن و مزمنه شود
مؤنث مزمن. مزمنه
(اَ مَ نَ)
لغت نامه دهخدا
ابن عیسی. کاتب لیث و محدث بوده. (از منتهی الارب). اصطلاح محدث در فقه، تفسیر و کلام نیز تأثیرگذار بوده است، چرا که بسیاری از احکام دینی، ریشه در روایات نبوی دارند. محدثان با گردآوری دقیق احادیث، منابع فقهی را شکل دادند و به فقها کمک کردند تا براساس سنت صحیح، فتوا صادر کنند. بدون تلاش های محدثان، امکان استخراج صحیح احکام از منابع اسلامی بسیار دشوار می شد.
(اَ مَ نَ)
لغت نامه دهخدا
بی بیمی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). امن، و آن سکون قلب است. (از اقرب الموارد).
(اَ مَ نَ / نِ / اَ نَ / نِ)
لغت نامه دهخدا
تودۀ هیزم شکافته. (لغت فرس اسدی چ دبیرسیاقی ص 158) (صحاح الفرس). پشتۀ هیزم. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (آنندراج). پشتوارۀ هیزم. (مؤید الفضلاء). آمنه:
هیزم خواهم همی دو امنه ز جودت
جو (چو) دو جریب خم سیکی چون خون.
ابوالعباس (از لغت فرس اسدی).
هزار امنۀ هیزم همه ز کوه خشک
نهاده اند برانبار و من در انبارم.
سوزنی
هیزم خواهم همی دو امنه ز جودت
جو (چو) دو جریب خم سیکی چون خون.
ابوالعباس (از لغت فرس اسدی).
هزار امنۀ هیزم همه ز کوه خشک
نهاده اند برانبار و من در انبارم.
سوزنی
(اُ مَ نَ)
لغت نامه دهخدا
آنکه بر هر کس ایمن باشد و اعتماد کند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). گویند هو امنه اذنه، اذا کان یأمن کل واحد و یصدق ما یسمع. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء).
(مَ نِ)
لغت نامه دهخدا
پسر باکوس و ونوس و رب النوع ازدواج بود. پیشینیان اعیادی را که به افتخار رب النوع مزبور اقامه میشد ایمنه می خواندند. (تعلیقات تمدن قدیم ترجمه نصرالله فلسفی)
(اَ کَ مَ نَهْ)
لغت نامه دهخدا
به عقیدۀ زرتشتیان یکی از دستیاران و عمال شش گانه اهریمن که بدیها را بوسیلۀ آنان در دنیا منتشر می سازد و آن مظهر اندیشه های پست و شرارت و نفاق است. (از مزدیسنا و ادب پارسی ص 63). پدیدآوردۀ اهریمن و رقیب بهمن یا منش نیک است. (از فرهنگ ایران باستان ص 74) ، بازایستادن از طعام. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
(اَ کَ مَ نَهْ)
لغت نامه دهخدا
اک منه. اندیشۀ پلید (در برابر وهومنه ’بهمن’). (از مزدیسنا و ادب پارسی ص 163). به معنی بدمنش است. (از فرهنگ ایران باستان ص 74). برخی ازمحققان کلمه اکوان (نام دیوی در شاهنامه) را محرف ’اکومان’ و ’اکومنه’ دانند به معنی روان پلید. (ازمزدیسنا و ادب پارسی ذیل ص 163 از فرهنگ شاهنامه)
اینه قازطاغی بازاری. نام قصبۀ مرکز قضا در سنجاق ((بیغا)) در 12هزارگزی جنوبی قلعۀ سلطانیه در کنار رودی کوچک که بنهر مندرس فرومیریزد و قریب 4000 تن سکنه دارد. قضای ازینه محدود است از سمت شمال به قسمت شمال غربی لوا و از طرف مغرب بدریا و از جانب مشرق بقلعۀ سلطانی و از جهت جنوب آن قضای آیواجق، این قضا از طرف شمال ناحیۀ قوم قلعه و در مشرق ناحیۀ بیرامیج را شامل است و دارای 130 قریه و 18 محلۀ قصبه و مشتمل است بر 7342 خانه و 35438 تن سکنه و از آن 4500 تن از اهالی روم و چند صد تن ارمنی و یهودی و بقیه همه مسلمانانند. در داخل این قضا 182 جامع و مسجد و 135 مکتب و6 مدرسه و 3 تکیه و 10 کلیسا و یک بیمارستان و 7 کاروانسرا و 5 حمام و 75 آسیا و 61145 دونم باغ و باغچه موجود است. محصولات آن عبارت است از: حبوبات متنوعه و انگور و میوه های دیگر و زیتون و پنبه و عسل و غیره. (قاموس الاعلام ترکی)
(اَ زِمْ مَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ زمام. مهارها: چون بندگان حضرت پادشاه عالم عادل مؤید مظفر منصور مالک ازمۀ انام.. (گلستان)
از توابع دهستان استرآباد جنوبی و در فارسی او زینه
نوعی سبزی خوراکی، قازیاقی
زمانه