معنی ارسن در لغت نامه دهخدا

ارمیاقی (ارمیناقی). مؤلف مجمل التواریخ والقصص در عنوان نسق ملک روم و ذکر اخبارشان در طبقۀ دوم آرد: ملک ارسن ارمیاقی هفده سال بود و دین یعقوبیان داشت. پس مردی بغیبت او قسطنطنیه فراز گرفت. چون بازآمد پادشاهی از وی بازستد و آن متغلب را بگرفت تا در زندان بمرد. (مجمل التواریخ ص 135). و حمزه نام او را زنین الارمیناقی و ابوالفدا زینون آورده. (مجمل التواریخ ص 135 ح 7)

معنی ارسن در لغت نامه دهخدا

انجمن. مجلس. محفل. (جهانگیری) (برهان). مجمع. (برهان). مجلس بزم

معنی ارسن در فرهنگ لغت هوشیار

شیر شیردرنده اسد، مرد شجاع دلیر، نامی از نامهای خاص ترکی است

معنی ارسن - جستجوی لغت در جدول جو

ارسن(اَ سِ)

لغت نامه دهخدا

ارسن(اَ سَ)

لغت نامه دهخدا

ارسن(اَ سُ)

لغت نامه دهخدا

ارسن

فرهنگ لغت هوشیار

ارسان

(دخترانه)

نام همسر نرسی پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

ارژن

(پسرانه)

از شخصیتهای شاهنامه، نام سالار مازندران در زمان کیکاووس پادشاه کیانی

فرهنگ نامهای ایرانی

ارسا

(دخترانه)

ارس

فرهنگ نامهای ایرانی

ارشن

(پسرانه)

اسب نر

فرهنگ نامهای ایرانی

آرسن

(پسرانه)

مرد مبارز

فرهنگ نامهای ایرانی

راسن

گیاهی خودرو با برگ های پهن، گل های کبودرنگ و دانه های ریز که در گذشته مصرف دارویی داشته، سوسن کوهی، زنجبیل شامی

فرهنگ فارسی عمید

السن

لسان ها، زبان ها، جمع واژۀ لسان

فرهنگ فارسی عمید

ارسی

مربوط به روسیه، تهیه شده در روسیه، روسی، نوعی کفش پاشنه دار مردانه یا زنانه، نوعی در یا پنجره با شیشه های مشبک رنگی که رو به حیاط باز می شد

فرهنگ فارسی عمید

ارسا

ارس، سرو کوهی، درختی خودرو و بلند از خانوادۀ سرو با چوبی سخت و برگ های مرکب که در کوه ها و کنارۀ جنگل ها می روید و پوست آن مصرف دارویی دارد، عرعر، ابهل، وهل، ارجا، مای مرز

فرهنگ فارسی عمید

ارژن

درختچۀ بادام کوهی با میوۀ تلخ و چوب سخت و راست که از چوب آن عصا درست کنند و در نواحی کوهستانی و خشک می روید

فرهنگ فارسی عمید

احسن

خوب تر، نیکوتر، بهتر
احسن تقویم: احسن التقویم

فرهنگ فارسی عمید

ارزن

گیاهی از تیرۀ گندمیان با بوتۀ کوچک، ساقه های کوتاه و نازک و دانه های ریز که بیشتر خوراک پرندگان است و گاهی از آرد آن نان می پزند، دخن، تنگس، الم

فرهنگ فارسی عمید

ارغن

ارگ، نوعی ساز با تعداد زیادی لوله که با دمیدن هوا در آن ها صدا ایجاد می شود، ارغنون، ارغنن، ارغون

فرهنگ فارسی عمید

السن

زبان آور، فصیح، شخص فصیح و بلیغ

فرهنگ فارسی عمید

ارسنگ

(اَ سَ)

محرّف ارثنگ. ارژنگ. (برهان) (جهانگیری). نگار خانه مانی. (جهانگیری). و در جهانگیری این بیت شاهد آمده:
همی تافت از پرنیان روی خوبش
نگاریست گوئی پر ارسنگ مانی.
فرخی.
و در دیوان چ عبدالرسولی ((ارتنگ)) است

لغت نامه دهخدا

ارسنگ

قصبۀ ارسنگ، از قصبات حوالی بلخ. (حبط ج 2 صص 265-266)

لغت نامه دهخدا

فرسن

سول هم آوای کهن ناخن پای شتر را گویند

فرهنگ لغت هوشیار

مرسن

از ریشه پارسی رسنگاه بر گردن ستور

فرهنگ لغت هوشیار

راسن

پارسی تازی گشته راسن سوسن کوهی سوسن کوهی، زنجبیل شامی قسط شاهی غرسا

فرهنگ لغت هوشیار

ارمن

ارمنستان، ارمنیه، ولایتی است از کوهستان آذربایجان

فرهنگ لغت هوشیار

ارغن

لاتینی تازی شده ارغنون زیونانیان ارغنون زن بسی که بردند هوش ازخنیا سازهایی ذوات اوتار و سازهایی که از تعداد زیادی لوله تشکیل شده و هوا را با واسطه داخل آن لوله ها دمند، سازیست که یونانیان و رومیان مینواختند ارگ، سازیست که خالی باشد بچرم کشیده و بر آن رودها بندند و آن سابقا مربع بوده مشابه صندوق ارغنن

فرهنگ لغت هوشیار

ارزن

معرب ارژن، چوبی که از وی عصا بسازند، یکی از غلات

فرهنگ لغت هوشیار

ارژن

درختچه ای از دسته بادامیها از تیره گل سرخیان که دارای گونه های مختلف است و در نقاط خشک و کوهستانی اطراف تهران و کرج و ارتفاعات 1300 متری و جنگلهای طالش میروید. گونه ای از آن در فارس خصوصا در دشت ارژن و کوه های بختیاری روییده میشود بخوراک

فرهنگ لغت هوشیار

ارسا

اشک آب چشم اشک چشم دمع

فرهنگ لغت هوشیار

ارسان

جمع رسن، از پارسی افسارها رسن ساختن، افسار بر گرفتن

فرهنگ لغت هوشیار

ارسخ

ثابت تر، استوارتر، پای بر جاتر

فرهنگ لغت هوشیار

ارسی

روسی اهل روسیه از مردم روسیه، کفش پاپوش قسمی کفش پاشنه دار نوعی کفش که از چرم دوزند، نوعی در قدیمی که دارای چهار چوب مخصوص بوده و آن در داخل چهار چوب حرکت میکرد و با پایین و با رفتن باز و بسته میشد قسمی در برای اطاق که عمودی باز و بسته میشود، گاه از باب تسمیه کل باسم جز اطاقی را که دارای چنین درهایی است (ارسی) نامند. یا قند ارسی. قند روسی نوعی قند که از روسیه میاورند. روسی کفش کفش پاشنه دار (گویش گیلکی)

فرهنگ لغت هوشیار