معنی اخلاط در فرهنگ فارسی عمید

خلط ها، در طب قدیم عناصر چهارگانۀ بدن شامل سودا، صفرا، بلغم و خون، جمعِ واژۀ خِلط، اخلاط اربعه: در طب قدیم چهار خلطِ خون، صفرا، سودا و بلغم، اخلاط چهارگانه، اخلاط چهارگانه: در طب قدیم چهار خلطِ خون، صفرا، سودا و بلغم، اخلاط اربعه، اخلاط ردیه: در طب قدیم رطوبت های فاسد و گندیدۀ بدن، اخلاط قوم: کسانی که از قوم نباشند و در آن داخل شده باشند، گروه آمیخته از هر گونه مردم

معنی اخلاط در لغت نامه دهخدا

اخلاط فرس، کوتاهی کردن اسب در رفتار، درویش کردن، دست بداشتن. (تاج المصادر بیهقی). رها کردن. بگذاشتن، خلال بار آوردن خرما. خلال آوردن نخل. (منتهی الارب)، تباه بار آوردن خرما، علف شیرین چریدن شتر، چرانیدن شتران را در علف شیرین. (منتهی الارب). در شیرین گیاه چرانیدن اشتر. (تاج المصادر بیهقی). گیاه شیرین دادن شتر را، بردن چیزی را، ربودن چیزی را، محتاج شدن. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب)، حاجتمند گردانیدن. (منتهی الارب). محتاج کردن. (مؤید الفضلاء)، وفا نکردن. (منتهی الارب)، یکی از عیوب بلاغت است، چنانکه گوئی ’زود به از دیر بسیار است’، یعنی کم و زود به از دیر بسیار است. و مانند این بیت ناصرخسرو:، زن بدخو را مانی که مرا با تو، سازگاری نه صوابست و نه بیزاری.، یعنی زن بدخو و گران کابین را مانی... و مؤلف کشاف اصطلاحات الفنون آرد: اخلال، بکسر همزه نزد اهل معانی آنست که لفظ از اصل مقصود ناقص و برای افهام معنی وافی نباشد، مانند این شعر:، والعیش خیر فی ظلا-، ل النّوک ممّن عاش کداً.، نوک بمعنی حمق و کد یعنی رنج بردن و اصل مقصود آنست که زندگانی بناز و نعمت در زیر سایۀ حماقت و ابلهی نیکوتر از زندگانی مقرون به رنج و محنت در زیر سایۀ خرد و دانش باشد. و الفاظ در این بیت برای درک مقصود غیروافی است چنانچه در مطول در بحث ایجازو اطناب بیان کرده و این نوع را در علم معانی اخلال نام نهاده اند.،، اخلال والی به ثغور، اندک کردن لشکر را در مرزها. (منتهی الارب)، اخلال بمکان، غائب شدن از جائی و گذاشتن آن را. (منتهی الارب). گذاشتن مردم جای را

معنی اخلاط در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ خِلط. (دهار).، - اخلاط اربعه، هر چهار مزاج بدن. گشنهای چهارگانه. دم و بلغم و مرتان یعنی مرهالصفراء و مرهالسوداء. رجوع به خلط شود.،

معنی اخلاط در لغت نامه دهخدا

مصحف خلاط، نام شهری به ارمینیه. (منتهی الارب). در کنار دریاچۀ وان و آنرا از اقلیم پنجم محسوب میداشتند. (مجمل التواریخ والقصص ص 480). اخلاط، شهرکیست از ارمینیه خرّم و بانعمت و مردم و خواسته و بازرگانان بسیار و از وی زیلوهای قالی و غیره و شلواربند و چوب بسیار خیزد. (حدودالعالم). و رجوع به ذیل جامعالتواریخ رشیدی ص 191 و حبط ج 1 ص 169، 407، 408، 432 و حبط ج 2 ص 184، 198، 348 و روضات الجنات ص 258 شود

معنی اخلاط در فرهنگ لغت هوشیار

جمع خلط، خل ها (خل خلط) درپزشکی باستانی باور داشتند آدمیان به چهار خلند: خل خونی خل ویشی (ویش صفرا) خل سیاباهی (سوداء) و خل درمی (درم بلغم پهلوی)، کنش ها، داروهای خوشبو جمع خلط، داروهای خوشبو

معنی اخلاط در فرهنگ فارسی معین

جمع خِلط، چیزهای درهم آمیخته، در طب قدیم صفرا وخون و بلغم و سودا

معنی اخلاط - جستجوی لغت در جدول جو

اخلاط

فرهنگ فارسی عمید

اخلاط

لغت نامه دهخدا

اخلاط

لغت نامه دهخدا

اخلاط

لغت نامه دهخدا

اخلاط

فرهنگ لغت هوشیار

اخلاط

فرهنگ فارسی معین

اغلاط

غلط ها، سهوها، خطاها، اشتباه ها، خطا کردن ها، جمع واژۀ غلط

فرهنگ فارسی عمید

اخلاص

خلوص نیت، پاک بودن، بی آلایشی، عبادت خداوند با خلوص نیت، در تصوف توجه کامل سالک به خداوند، صدودوازدهمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای چهار آیه، توحید، رها کردن، نجات دادن

فرهنگ فارسی عمید

اختلاط

آمیختن، مخلوط شدن، درهم شدن، درهم آمیختن، آمیختگی، در علم شیمی ترکیب شدن دو یا چند جسم با یکدیگر به طوری که حتی با میکروسکوپ نتوان اجسام ترکیب شده را تمیز داد، اما با وسایلی بتوان آن ها را از هم جدا کرد، گفتگوی دوستانه، جماع کردن، همبستر شدن

فرهنگ فارسی عمید

اخلاق

خلق ها، خوی ها، طبع ها، عادت ها، جمع واژۀ خلق

فرهنگ فارسی عمید

اخلاف

وعدۀ دروغ دادن، خلاف کردن در وعده، جایگزین کردن

فرهنگ فارسی عمید

اخلاطی

(اَ)

منسوب بشهر اخلاط، خانه های آهوان

لغت نامه دهخدا

اخلاطی

(اَ)

محیی الدین. از علمای معاصر هلاکوخان. وی در بناء رصد خواجه نصیر را امداد کرد. (حبط ج 2 ص 36)

لغت نامه دهخدا

اغلاط

جمع غلط، نادرست ها لغزه ها (لغزه خطا) (ذبیح بهروز درفرهنگ کوچک این واژه را پارسی و درست آن را غلت دانسته شاید از غلتیدن) نادرست گری به لغزش انداختن دشگیری جمع غلط خطاها اشتباهها، جمع غلط، غلط ها، به غلط انداختن

معنی اخلاط - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما