- اثره (گُ تَ)
اثرت البعیر اثرهً، رندیدم باطن سپل شتر را. (منتهی الارب).
معنی اثره - جستجوی لغت در جدول جو
- اثره (گِ)
برگزیدن برای خود چیز نیکو را نه برای یاران خود
- اثره (اَ ثَ رَ)
اسم مصدر از ایثار. ایثار. فضیلت
- اثره (اَ ثَ رَ)
اثره. اثاره. بقیۀ چیز.
- اثره (اُ رَ)
اثرت. تنگ سال.
- اثره (دِهْ)
اثره، گران شکم، عارض اثط، رخسارۀ افتاده موی. (منتهی الارب). ج، ثطّ
- اثره (رَ / رِ)
اثاره. اثر. نقل و روایت کردن سخنی را
- اثره (فَ)
نقل کردن سخن. روایت کردن سخن. (منتهی الارب).
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
هوبره، پرنده ای وحشی حلال گوشت و بزرگ تر از مرغ خانگی با گردن دراز و بال های زرد رنگ و خالدار، حباری، چرز، جرز، جرد، تودره، شاست
ماده ای بی رنگ و بی بو به صورت بلورهای سوزنی نازک که در کبد تولید می شود و همراه با ادرار از بدن انسان دفع می شود، نوع مصنوعی آن در صنعت و کشاورزی به عنوان کود کاربرد دارد
ابره، رویۀ لباس، رویه برای مثال حال مقلوب شد که بر تن دهر / اوره کرباس و دیبه آستر است (خاقانی - ۶۶)
(ثِ رَ)
لغت نامه دهخدا
فرقۀ مردم. (منتهی الارب) (آنندراج) ، زن که اندک درد یابد. (منتهی الارب) ، جماعت. یقال: رایت خاثرهً من الناس، ای جماعه. (اقرب الموارد)
بن بینی، درون دماغ، جویک لب، زره فراخ، ماهخان خرچنگ (سرطان) بینی شیر از چهره های سپهری بن بینی، اندرون بینی، چاهک میان دوسبیل درلب بالایین جویک لب
پلیدتر منفورتر زشت تر، جمع اکار (اکاره) برزگران کشاورزان، سهم زارع از محصول، دسترنج یا اجره المثلی که مالک هر گاه بخواهد اجازه زمینی را فسخ کند بابت حق کشت و کار بمستاء جر میدهد. یا عمله و اکراه. کارگران و برزیگران
آنکه دندان پیشین و رباعیه وی افتاده است یا خاص است به افتادن دندان پیشین دندان پیشین شکسته دندان بیفتاده شکسته دندان (تاء نیث آن ثریاء)، اجتماع قبض و خرم یا فعول خرم شود و عول بماند چون فعل از فعولن بواسطه قبض و ثلم خیزد آنرا اثرم خوانند (اثلم)
