- اتخاف (سَ گَ / گِ)
لغزیدن، چنانکه پای کسی
معنی اتخاف - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(سَ)
لغت نامه دهخدا
اصرار بر نافرمانی کردن. (منتهی الارب) ، در نعمت فیریده گردانیدن. در نعمت دنه گرفته گردانیدن. (زوزنی). نعمت دادن کسی را چندانکه بغلبۀ نشاط انجامد. دنه گرفتن در نعمت. گمراه کردن نعمت کسی را. بیراه کردن نعمت کسی را. هار کردن. نعمت بسیار دادن. در نعمت انبارده گردانیدن، به نعمت پروردن. نعمت دادن
(سَ یَ / یِ)
لغت نامه دهخدا
ناگوار آوردن طعام. (زوزنی). ناگوار شدن. (زوزنی). ناگوار آوردن طعام. (تاج المصادر بیهقی). ابشام. به تخمه بردن. تخمه پیدا کردن طعام
طخیفه ساختن که نوعی از آش باشد. (ناظم الاطباء). طخیفه ساختن که آش باشد. (منتهی الارب). طخیفه ساختن، و طخیفه بمعنی خزیره است. (از اقرب الموارد). رجوع به طخیفه و خزیره شود
(سُنْ نَ پَ رَ)
لغت نامه دهخدا
هلاک کردن. (تاج المصادر). نیست کردن. هلاک یافتن. (مؤید). نابود کردن. تلف کردن. افناء: او را بغرامت آن اتلاف و تضییع مؤاخذت کرد. (ترجمه تاریخ یمینی).
- اتلاف کردن، اسراف. تلف کردن، اندوه مند گشتن، اتّلهه النبیذ، بیخود کرد شراب او را. (منتهی الارب)
- اتلاف کردن، اسراف. تلف کردن، اندوه مند گشتن، اتّلهه النبیذ، بیخود کرد شراب او را. (منتهی الارب)
(مُ تَخاف ف)
لغت نامه دهخدا
سبک شونده. (آنندراج). چست و چالاک و سبک. (ناظم الاطباء). و رجوع به تخافف و متخافف شود
(اِ)
لغت نامه دهخدا
افزون شدن آواز و گریه و خنده در بینی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). افزون شدن صدای نخیف (آواز گریه و خنده در بینی). (از اقرب الموارد)
(اِ)
لغت نامه دهخدا
ضد تثاقل. (تاج الع__روس ج 6 ص 93) (اقرب الموارد) (قط-ر المحیط). و منه حدیث مجاهد و قد سأله حبیب بن ابی ثابت: انی اخاف ان یؤثر السجود جبهتی. فقال اذا سجدت فتخاف، ای ضعجبهتک علی الارض وضعاً خفیفاً. (تاج العروس ایضاً)
(کِ کَ / کِ)
لغت نامه دهخدا
ارخاف عجین، تنک و سست کردن خمیر و آب بر آن افزودن. (از منتهی الارب) ، سست تر. نرم تر
نابود کردن از میان بردن، نیست شدن، تباهاندن هلاک کردن نیست کردن نابود کردن تلف کردن افنا، هلاک یافتن، از بین بردن یا معیوب ساختن مال غیر بطور مستقیم بدون تقصیر یا با تقصیر مقابل تسبیب. یااتلاف وقت. بیهوده وقت را صرف کردن بکارهایی نا سودمند پرداختن و از وقت بهره برنگرفتن، هلاک کردن، نابود کردن
((اِ تِّ))
فرهنگ فارسی معین
دارای صفتی شدن، به صفتی موصوف شدن، ستوده شدن، صفت کردن، با هم ستودن چیزی را، صفت پذیری، نشان پذیری
((اِ))
فرهنگ فارسی معین
تلف کردن، نابود کردن، هلاک یافتن، وقت بیهوده وقت را صرف کردن، به کارهای ناسودمند پرداختن و از وقت بهره نگرفتن
افنا، تابودی، تباهی، تبذیر، تلف، ولخرجی، هدر