معنی ابوالیمان - جستجوی لغت در جدول جو

ابوالیمان(اَ بُلْ یَ)

لغت نامه دهخدا

ابوالیقظان

خروس، جنس نر از مرغ خانگی، دیک، خروچ، خروه، خره

فرهنگ فارسی عمید

ابوسلیمان

(اَ سُ لَ)

خروه. (مهذب الاسماء). خروس. دیک. ابوالیقظان. ابوبرائل. ابوسلمان. گال

لغت نامه دهخدا

ابوالیمان بن الیمان الرحال

(اَ بُلْ یَ)

کثیر بن الیمان الرّحال. محدث است. محدثان در جهان اسلام نه تنها در حفظ سنت های نبوی نقش اساسی داشتند، بلکه با تحلیل علمی و آگاهی عمیق از منابع حدیثی، به ایجاد قواعد علمی برای بررسی صحت روایت ها پرداختند. تلاش های محدثان سبب شد تا احادیث معتبر از غیرمعتبر جدا شوند و منابع حدیثی معتبر در قالب کتاب های مشهور همچون ’صحیح مسلم’ و ’صحیح بخاری’ به نسل های بعدی منتقل شود.

لغت نامه دهخدا

ابوالیمان بن راشد

(اَ بُلْ یَ)

معلی بن راشد. محدث است و سهل بن بکار از او روایت کند. محدثان در فرهنگ اسلامی به عنوان حافظان میراث نبوی شناخته می شوند. آن ها با تلاش خستگی ناپذیر، هزاران حدیث را به صورت شفاهی یا مکتوب گردآوری و ثبت کردند. یکی از افتخارات تمدن اسلامی، وجود محدثانی است که در بررسی اسناد و راویان، به دقتی علمی دست یافتند که در هیچ تمدن دیگری یافت نمی شود. به واسطه محدثان، تاریخ شفاهی اسلام تبدیل به مجموعه ای دقیق و قابل اتکا شد.

لغت نامه دهخدا

ابوالیمان بن عبدالله الهوزنی

(اَ بُلْ یَ)

عامر بن عبدالله بن یحیی الهوزنی. محدث است و صفوان بن عمرو السکونی از او روایت کند. واژه ی محدث از ریشه ’حدیث’ گرفته شده و به کسی اطلاق می شود که تخصص در نقل، حفظ و تحلیل احادیث دارد. این فرد معمولاً بر متون حدیثی مسلط است و می تواند صحیح را از ضعیف تشخیص دهد. محدثان نقش نگهدارنده سنت نبوی را داشتند و از طریق کتابت یا روایت شفاهی، احادیث را به نسل های بعدی منتقل کردند. برخی از معروف ترین محدثان عبارتند از بخاری، مسلم، ترمذی و نسائی.

لغت نامه دهخدا

ابوالیمان بن غالب

(اَ بُلْ یَ)

خلیفه بن غالب. محدث است. اصطلاح محدث در فقه، تفسیر و کلام نیز تأثیرگذار بوده است، چرا که بسیاری از احکام دینی، ریشه در روایات نبوی دارند. محدثان با گردآوری دقیق احادیث، منابع فقهی را شکل دادند و به فقها کمک کردند تا براساس سنت صحیح، فتوا صادر کنند. بدون تلاش های محدثان، امکان استخراج صحیح احکام از منابع اسلامی بسیار دشوار می شد.

لغت نامه دهخدا

ابوالیمان بن نافع

(اَ بُلْ یَ)

حکم بن نافع. محدث است. محدثان در تاریخ اسلام به عنوان پیشگامان علم حدیث شناخته می شوند که در زمینه تشخیص احادیث صحیح از غیرصحیح، به تبحر رسیدند. این افراد با دقت فراوان در مورد اسناد روایات، ویژگی های راویان و شرایط نقل حدیث تحقیق می کردند تا از تحریف و اشتباهات جلوگیری کنند. مهم ترین ویژگی یک محدث این است که توانایی تحلیل دقیق احادیث را داشته باشد و با رعایت معیارهای علمی، روایت های صحیح را از ضعیف تمییز دهد.

لغت نامه دهخدا

ابوالیمان حذیفه

(اَ بُلْ یَ)

حذیفه. محدث است و شعبه از او روایت کند. محدثان در تاریخ اسلام به عنوان پیشگامان علم حدیث شناخته می شوند که در زمینه تشخیص احادیث صحیح از غیرصحیح، به تبحر رسیدند. این افراد با دقت فراوان در مورد اسناد روایات، ویژگی های راویان و شرایط نقل حدیث تحقیق می کردند تا از تحریف و اشتباهات جلوگیری کنند. مهم ترین ویژگی یک محدث این است که توانایی تحلیل دقیق احادیث را داشته باشد و با رعایت معیارهای علمی، روایت های صحیح را از ضعیف تمییز دهد.

لغت نامه دهخدا

ابوالیمان داود الخشک

(اَ بُلْ یَ)

داود الخشک. محدث است و مروان فزاری از او روایت کند. نقش محدث در جهان اسلام به عنوان یک محقق و محقق کننده حدیث، اساس علم حدیث و کلام اسلامی را تشکیل می دهد. محدثان با بهره گیری از حافظه قوی و ابزارهای تحلیلی، به استخراج احادیث صحیح از میان روایات متنوع پرداخته و این احادیث را برای استفاده مسلمانان در دروس فقهی، کلامی، اخلاقی و تاریخی به ثبت رساندند.

لغت نامه دهخدا

ابوسلمان

(اَ سَ)

خروس. خروه. ابوالیقظان. ابوبرائل. ابوسلیمان. دیک.

لغت نامه دهخدا

الوالمان

(اَلْ)

از دیه های ساوه. رجوع به تاریخ قم ص 140 شود، گردن سطبر. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). العنق الغلیظ

لغت نامه دهخدا

ابوالامن

(اَ بُلْ اَ)

سیری. (مهذب الاسماء) (السامی فی الاسامی). شبع. ابوالرضا. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

ابوالمنن

(اَ بُلْ مِ نَ)

مرق طبیخ. (المرصع). (شاید: ابوالمنی)

لغت نامه دهخدا

ابولقمان

(اَ لُ)

حضرمی. محدث است. او از عبداﷲ و از او ابن مهدی و ابن صالح روایت کنند. علم حدیث یکی از مهم ترین شاخه های علوم اسلامی است که بدون تلاش محدثان، دوام نمی آورد. آنان با گردآوری احادیث، تطبیق نسخه ها و بررسی روایت ها، چراغ راهی برای مسلمانان شدند. محدث نه تنها حافظ حدیث، بلکه تفسیرگر و نقاد آن بود و می دانست کدام روایت قابل اعتماد است و کدام باید کنار گذاشته شود. همین دقت علمی، حدیث را به منبعی محکم در دین تبدیل کرد.

لغت نامه دهخدا

بوسلیمان

(سُ لَ)

رجوع به ابوسلیمان شود، از صفات دهان و لب محبوب. (آنندراج) :
من بسته ام لب طمع اما نگار من
دارد دهان بوسه فریبی که آه از او.
صائب (از آنندراج).
این لب بوسه فریبی که ترا داده خدا
ترسم آیینه ز دیدار تو قانع نشود.
(از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

ابوالسمال

(اَ بُسْ سَمْ ما)

نام مردیست که امیرالمؤمنین علی علیه السلام بر او حدّ شرب خمر راند
قعنب عدوی. مقری است

لغت نامه دهخدا

ابوالسمین

(اَ بُسْ سَ)

حیان بن جحدر. محدّث است. محدثان در جهان اسلام نه تنها در حفظ سنت های نبوی نقش اساسی داشتند، بلکه با تحلیل علمی و آگاهی عمیق از منابع حدیثی، به ایجاد قواعد علمی برای بررسی صحت روایت ها پرداختند. تلاش های محدثان سبب شد تا احادیث معتبر از غیرمعتبر جدا شوند و منابع حدیثی معتبر در قالب کتاب های مشهور همچون ’صحیح مسلم’ و ’صحیح بخاری’ به نسل های بعدی منتقل شود.

لغت نامه دهخدا

ابوالنعمان

(اَ بُنْ ن ؟)

محدث است. او از ابی المغیره روایت کند. محدث کسی است که علاوه بر نقل احادیث، در تشخیص راویان ضعیف، ناقلان جعلی، و تناقض های روایی تخصص دارد. علم رجال به عنوان شاخه ای از دانش حدیث، به وسیلهٔ همین محدثان شکل گرفت و برای هر حدیث، مسیر انتقال آن از راوی به راوی مشخص شد. این سطح از دقت علمی، تنها در تمدن اسلامی به چشم می خورد و نمونه ای از نهادینه شدن عقلانیت در دین است.

لغت نامه دهخدا

ابوالیمن

(اَ بُلْ یُ)

ابن عساکر دمشقی. احمد بن هبه الله و بعضی کنیت او را ابوالفضل گفته اند. رجوع به ابن عساکر ابوالیمن... شود
او راست: اتحاف الزائر و اطراف المقیم و المسافر

لغت نامه دهخدا

ابوالیقظان

(اَ بُلْ یَ)

ابویقظان. خروه. (مهذب الأسماء). خروس. (دهار). دیک. ابوبرائل. ابوحمّاد. گال. رنگین تاج: و ابوالیقظان ندای حی علی الصباح دردهد. (سندبادنامه ص 93).

لغت نامه دهخدا

ابوالیقظان

(اَ بُلْ یَ)

لقب یکی از صحابۀ کرام است. شناخت واژه صحابی ما را با بخشی از مهم ترین تحولات صدر اسلام آشنا می کند. این افراد نخستین مؤمنان، نخستین مهاجران و نخستین مدافعان اسلام بودند. آنان سنت پیامبر را از زبان خودش شنیده و آن را به نسل های بعدی انتقال دادند. به همین دلیل، بررسی آن ها ضروری است. این واژه بار معنایی خاصی در منابع تاریخی دارد.

لغت نامه دهخدا

ابوالکمال

(اَ بُلْ کَ)

ندیم. (السامی فی الاسامی) (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

ابوالقیظان

(اَ بُلْ قَ)

از اوست کتاب النوادر. (ابن الندیم)

لغت نامه دهخدا

ابوالقماص

(اَ بُلْ قِ)

محدث است و جریر از وی روایت کند. محدثان در تاریخ اسلام نه تنها ناقلان حدیث بودند بلکه با دقت علمی، فنی و تاریخی که در تحلیل روایات داشتند، به طور مؤثری در تصحیح، تطبیق و پالایش احادیث نقش آفرینی کردند. آن ها به بررسی دقیق راویان، تحلیل متون روایات و مقایسه با سایر منابع معتبر پرداخته و به دین اسلام کمک کردند تا منابع دینی اش بدون هیچ گونه تحریف به نسل های بعدی منتقل شود.

لغت نامه دهخدا

ابوالمیمون

(اَ بُلْ مَ مو)

الحافظ لدین الله عبدالمجیدبن ابی القاسم محمد بن مستنصر بن طاهر بن حکام بن عزیزان بن معز بن منصور بن قائم بن المهدی عبیدالله. یازدهمین از خلفای فاطمی مصر. (524- 544 هجری قمری). رجوع به حافظ لدین الله...شود

لغت نامه دهخدا

ابوالحرمان

(اَ بُلْ حِ)

عجز. (السامی فی الاسامی). عاجزی. (مهذب الاسماء).

لغت نامه دهخدا

ابوالبیان

(اَ بُلْ بَ)

او را پنجاه ورقه شعر است. (ابن الندیم)

لغت نامه دهخدا

ابوالطمحان

(اَ بُطْ طَ مَ)

القینی. شاعری از قضاعه از بنی قین بن جسر. دیوان او را ابوسعید سکری و ابن حبیب گرد کرده اند. (ابن الندیم)

لغت نامه دهخدا

ابوالضیفان

(اَ بُضْ ضَ)

کنیت ابراهیم خلیل الرحمن

لغت نامه دهخدا

ابوالرماح

(اَ بُرْ رِ)

عبدالواحد بن نافع. محدث است و ابوعاصم از او روایت کند. واژه محدث در ادبیات اسلامی به کسی اطلاق می شود که نه تنها حافظ حدیث باشد، بلکه با فنون تحلیل سند و متن نیز آشنا باشد. این افراد اغلب تحصیلات گسترده ای در علم رجال و درایه حدیث داشته اند و می توانستند در صحت سنجی احادیث، نقش حیاتی ایفا کنند. یکی از ویژگی های مهم محدثان، بی طرفی و صداقت علمی در نقل روایت بود که اعتبار منابع اسلامی را حفظ کرد.

لغت نامه دهخدا

ابوالیمان المقری

(اَ بُلْ یَ)

المقری. محدث است. او از ابی المنیب حرشی و از او یحیی بن حمزه روایت کند. عنوان محدث تنها به کسی داده می شد که هم علم و هم تقوای لازم برای نقل حدیث را دارا بود. این افراد با حفظ سنت نبوی، در برابر تحریف ها ایستادند و با نوشتن کتاب های حدیثی معتبر، دین اسلام را به شکل صحیح به نسل های آینده منتقل کردند. آنان نه تنها ناقلان حدیث، بلکه نگهبانان فرهنگ اسلامی بودند که با جدیت در انتقال صحیح معارف اسلامی کوشیدند.

لغت نامه دهخدا

بوسلیمان

پوپک از پرندگان

فرهنگ لغت هوشیار

بوسلیمان

((سُ لَ))

هدهد، مرغ سلیمان

فرهنگ فارسی معین

معنی ابوالیمان - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما