معنی ائهال - جستجوی لغت در جدول جو

ائهال(اِ)

لغت نامه دهخدا

مهلت دادن، زمان دادن، فرصت دادن، سستی و کاهلی

دفع مدفوع به صورت شل و آبکی که منجر به کم شدن آب بدن می شود، هیضه، شکم روش، شکم روه، بیرون روه، زحیر، تردّد، رانش
اسهال خونی: در پزشکی نوعی اسهال که با التهاب، زخم روده و لخته های خون در مدفوع همراه است

فرهنگ فارسی عمید

اطهال

(وِ کُ)

اطهال زمین، گیاه اندک روییدن از آن. (از متن اللغه) (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

ایهال

(اِ تِ)

کدخدا کردن، (از آنندراج) (از اقرب الموارد)، زن دادن، (المصادر زوزنی)، آهلک اﷲ فی الجنه، ای ادخلکها و زوجک فیها، (منتهی الارب)، آهلک اﷲ فی الجنه، داخل کند خدا تو را در بهشت و زن دهد تو را در آن

لغت نامه دهخدا

ائصال

(اِ)

رجوع به ایصال شود

لغت نامه دهخدا

ائکال

(اِ)

رجوع به ایکال شود

لغت نامه دهخدا

انهال

(اِ تِ)

نخست آب خورانیدن. (آنندراج) (منتهی الارب). نخست بر آب آوردن شتران را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). شربت اول دادن. (المصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) ، باران نازل کردن آسمان. (از اقرب الموارد) ، روان شدن اشک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

اتهال

(سِ)

تأهل. (منتهی الارب) ، رسن یک تاه تافته. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

ابهال

(اِ)

بی شبان یا بی پستان بند یا بی مهار و بی نشان گذاشتن اشتر را تا بچرد هر جا که خواهد. (منتهی الارب) ، پوشیده گفتن، پیچیدگی. بستگی. پوشیدگی. تاریکی، دور کردن و راندن کسی را از کار، مجهول و مطلق و بی قید گذاشتن چیزی را، بند کردن در، بسیاربهمی شدن و بهمی ناک گردیدن زمین. (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی) ، ابهام امر، بسته و مشتبه شدن آن، ابهام ارض، رویانیدن زمین گیاه بهمی را

بی شبان یا بی پستان بند یا بی مهار و بی نشان گذاشتن اشتر را تا بچرد هر جا که خواهد. (منتهی الارب) ، پوشیده گفتن، پیچیدگی. بستگی. پوشیدگی. تاریکی، دور کردن و راندن کسی را از کار، مجهول و مطلق و بی قید گذاشتن چیزی را، بند کردن دَر، بسیاربهمی شدن و بهمی ناک گردیدن زمین. (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی) ، ابهام امر، بسته و مشتبه شدن آن، ابهام ارض، رویانیدن زمین گیاه بهمی را

لغت نامه دهخدا

اقهال

(اِ تِ)

بنابایست مشغول شدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) : اقهل الرجل، تکلف مالایعنیه. (اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

اضهال

(بَ کُ)

اضهال نخل، پدید آمدن رطب آن. (از اقرب الموارد). رطب آوردن خرمابن و رطبناک گردیدن. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). رطبناک گردیدن خرمابن و رطب آوردن آن. (آنندراج).

لغت نامه دهخدا

اسهال

(دِهْ)

بزمین نرم رسیدن. (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی).

لغت نامه دهخدا

اذهال

(یِ)

غافل کردن. (مؤید الفضلاء). غافل گردانیدن. فراموشانیدن: اذهله الأمر اذهالاً و اذهله عنه.

لغت نامه دهخدا

امهال

(اِ قَ)

زمان دادن. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). روزگار دادن. (تاریخ بیهقی). مهلت و فرصت دادن. (غیاث اللغات). مدت دادن. معوق گذاشتن. تمهیل کردن. تمدید مدت کردن. درنگی دادن. (یادداشت مؤلف). انظار. (از اقرب الموارد). درنگی خواستن. (یادداشت مؤلف).

لغت نامه دهخدا

اهال

(اَ)

جمع واژۀ اهل. (ناظم الاطباء). و رجوع به اهل شود

لغت نامه دهخدا