- آمدوشد
ایاب وذهاب، تردد، رفت وآمد، مراوده
معنی آمدوشد - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
عبور و مرور، آمدن و رفتن، ایاب و ذهاب، مراوده، دید و بازدید، آمد و رفت
(مَ)
لغت نامه دهخدا
کشیده و دراز. (آنندراج) (ناظم الاطباء). کشیده شده: سایۀ همایونش بر همه جهانیان ممدود. (یادداشت مرحوم دهخدا). بعضی گفتند که ظل ممدود است در بهشت. (کشف الاسرار ج 2 ص 545).
- الف ممدود، در عربی الفی است که بعد از آن همزه باشد، چنانکه در کساء و رداء. (از تعریفات جرجانی). مقابل الف مقصور یا مقصوره.
- ظل ّ ممدود، سایۀ دراز و همیشه. (مهذب الاسماء). سایۀ کشیده و همیشه. (یادداشت مرحوم دهخدا) : و ظل ه ممدود. و ماء مسکوب. (قرآن 30/56-31). بعضی گفتند که ظل ممدود است در بهشت. (کشف الاسرار ج 2 ص 545).
- ممدود شدن، امتداد یافتن. کشیده شدن.
- ممدود کردن، کشیدن. امتداد دادن.
- ، گستردن.
، دارای علامت مد. (ناظم الاطباء) ، از اصطلاحات هیأت است. رجوع به شرح دیوان انوری تألیف شهیدی ص 164 و 176 شود
- الف ممدود، در عربی الفی است که بعد از آن همزه باشد، چنانکه در کساء و رداء. (از تعریفات جرجانی). مقابل الف مقصور یا مقصوره.
- ظل ّ ممدود، سایۀ دراز و همیشه. (مهذب الاسماء). سایۀ کشیده و همیشه. (یادداشت مرحوم دهخدا) : و ظل ه ممدود. و ماء مسکوب. (قرآن 30/56-31). بعضی گفتند که ظل ممدود است در بهشت. (کشف الاسرار ج 2 ص 545).
- ممدود شدن، امتداد یافتن. کشیده شدن.
- ممدود کردن، کشیدن. امتداد دادن.
- ، گستردن.
، دارای علامت مد. (ناظم الاطباء) ، از اصطلاحات هیأت است. رجوع به شرح دیوان انوری تألیف شهیدی ص 164 و 176 شود
(مُ دَوْ وَ)
لغت نامه دهخدا
کرمو. کرم زده. (یادداشت مؤلف). طعام کرم ناک. (آنندراج). طعام که کرم در آن پیدا شده است. مدود. (از متن اللغه). رجوع به مدوده شود
(مُ دَوْ وِ)
لغت نامه دهخدا
طعام کرم افتاده. (ناظم الاطباء). کرمو. کرم زده. (یادداشت مؤلف) ، کودکی که بربانوج نشسته در هوا آمد و رفت کند. (ناظم الاطباء)
در کلمات مرکبه چون گوهرآمود و مانند آن، بگوهرکشیده، منسلک به ... در رشته های آن گوهر درآورده، در تارهای آن گوهر منسلک کرده، مرصع، درنشانده:
گرفته مهد را در تختۀ زر
برآموده بمروارید و گوهر،
نظامی،
نشاندش بر سریر گوهرآمود
زمین را کرد از لب شکّرآلود،
امیرخسرو،
مگر سیل آمد از دریای مقصود
که شد پای حریفان گوهرآمود؟
امیرخسرو
گرفته مهد را در تختۀ زر
برآموده بمروارید و گوهر،
نظامی،
نشاندش بر سریر گوهرآمود
زمین را کرد از لب شکّرآلود،
امیرخسرو،
مگر سیل آمد از دریای مقصود
که شد پای حریفان گوهرآمود؟
امیرخسرو
(مَ)
لغت نامه دهخدا
ابن عبدالله واسطی ربابی. بدو مثل می زدند در معرفت موسیقی با رباب. به سال 638 هجری قمری در بغداد درگذشت. (از تاج العروس ج 1 ص 263)
(مُ نَ حَ)
لغت نامه دهخدا
مراوده. آمدن و رفتن:
همه روزش آمدشدن پیش اوست
که هستند با یکدگر سخت دوست.
فردوسی.
به آمدشدن راه کوته کنید
روان را سوی روشنی ره کنید.
فردوسی.
به نزدیک زال آوریدش بشب
بر آمدشدن هیچ نگشاد لب.
فردوسی
همه روزش آمدشدن پیش اوست
که هستند با یکدگر سخت دوست.
فردوسی.
به آمدشدن راه کوته کنید
روان را سوی روشنی ره کنید.
فردوسی.
به نزدیک زال آوریدش بشب
بر آمدشدن هیچ نگشاد لب.
فردوسی
(مَ شُ)
لغت نامه دهخدا
آمد و شد. رفت و آمد. مراوده:
ندانی که ویران شود کاروانگه
چو برخیزد آمدشد کاروانی ؟
منوچهری.
، تکرار:
کشیده دار به دست ادب عنان نظر
که ف تنه دل از آمدشد نظر یابی.
کمال اسماعیل
ندانی که ویران شود کاروانگه
چو برخیزد آمدشد کاروانی ؟
منوچهری.
، تکرار:
کشیده دار به دست ادب عنان نظر
که ف تنه دل از آمدشد نظر یابی.
کمال اسماعیل
دراز شده کشیده شده کشیده شده. یا ظل ممدود. سایه دراز: (بعضی گفتند که ظل ممدود است در بهشت.) (کشف الاسرار 545: 2)
کشیده، طولانی، دراز، گسترده، وسیع