- آذرفروز(دخترانه و پسرانه)
روشن کننده آتش، از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از چهار پسر اسفندیار، نیز دلداده بهرام در داستان همای و همایون
معنی آذرفروز - جستجوی لغت در جدول جو
- آذرفروز(ذَ فُ)
آتش افروز، و آن ظرفی سفالین است که بدان آتش را تیز کنند
- آذرفروز
آتش افروز
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دخترانه و پسرانه)
فرهنگ نامهای ایرانی
روشن کننده آتش، از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از چهار پسر اسفندیار، نیز دلداده بهرام در داستان همای و همایون
(ذَ اَ)
لغت نامه دهخدا
آتش افروز، یعنی ظرفی سفالین که برای تیز کردن آتش بکار میبرده اند. رجوع به آتش افروز شود، ققنس، مرغ معروف یعنی فنقس
(مِ فُ)
لغت نامه دهخدا
که روشنائی آن چون مهر باشد. روشن چون آفتاب. که فروزش چون فروز مهر باشد:
بود دل مهرفروزش بدو
پاس شب و روزی روزش بدو.
نظامی (مخزن الاسرار ص 102)
بود دل مهرفروزش بدو
پاس شب و روزی روزش بدو.
نظامی (مخزن الاسرار ص 102)
افروزنده آتش آتش افروز، ظرفی سفالین که برای تند و تیز کردن آتش بکار میبرده اند آتش افروز مرغی است
((~. اَ))
فرهنگ فارسی معین
افروزنده آتش، آتش آفروز، ظرفی سفالین که برای تند و تیز کردن آتش به کار می برده اند
((تْ رُ))
فرهنگ فارسی معین
هر گونه بیماری دردناک مفصلی به ویژه نوع التهابی آن که با تحلیل سطح مفصل ها همراه است