- آجیدن
فروکردن سوزن یا درفش یا نشتر در چیزی، بخیه زدن، سوزن زدن، سوراخ کردن، دندانه دار ساختن سطح چیزی، مثل دندانه ها و ناهمواری های سوهان یا سطح سنگ آسیا، آجدن، آزدن، آزندن، آزیدن، آژیدن، آژدن
معنی آجیدن - جستجوی لغت در جدول جو
- آجیدن (کُ گُ تَ)
آجدن. آزدن. آژدن. نگندن، منقور و مضرس کردن سطح سنگ آسیا با آسیازنه بهتر خرد کردن دانه را. رجوع به آژدن شود
- آجیدن
بخیه وسوزن زدن
- آجیدن ((دَ))
سوزن زدن، بخیه زدن، فرو بردن سوزن، درفش، نیشتر و مانند آن در چیزی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
خزیدن، حرکت کردن با کشیدن بدن بر روی زمین، آهسته حرکت کردن و به جایی وارد شدن
آجیدن، فروکردن سوزن یا درفش یا نشتر در چیزی، بخیه زدن، سوزن زدن، سوراخ کردن، دندانه دار ساختن سطح چیزی، مثل دندانه ها و ناهمواری های سوهان یا سطح سنگ آسیا، آجدن، آزدن، آزندن، آژیدن، آژدن
آجیدن، فروکردن سوزن یا درفش یا نشتر در چیزی، بخیه زدن، سوزن زدن، سوراخ کردن، دندانه دار ساختن سطح چیزی، مثل دندانه ها و ناهمواری های سوهان یا سطح سنگ آسیا، آجدن، آزدن، آزندن، آزیدن، آژدن
لمس کردن، چیزی را با دست بسودن، دست مالیدن، بساویدن، بساو، پساویدن، پرماسیدن، پرواسیدن، سودن، بسودن، پسودن، ببسودن، بپسودن
آجیدن، فروکردن سوزن یا درفش یا نشتر در چیزی، بخیه زدن، سوزن زدن، سوراخ کردن، دندانه دار ساختن سطح چیزی، مثل دندانه ها و ناهمواری های سوهان یا سطح سنگ آسیا، آزدن، آزندن، آزیدن، آژیدن، آژدن
(کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
سرمازده شدن. (از لغت نامۀ اسدی در حاشیۀ لغت شجد). به سرمای سخت تباه شدن. (یادداشت مؤلف) ، سرما خوردن. (برهان) :
خاک دریا شود بسوزد آب
بفسرد نار و برق بشجاید.
دقیقی.
رجوع به شجاییدن و شجانیدن شود
خاک دریا شود بسوزد آب
بفسرد نار و برق بشجاید.
دقیقی.
رجوع به شجاییدن و شجانیدن شود
(لَ بِ دَ گَدَ)
لغت نامه دهخدا
رنگ کردن. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به رزیدن و رجنده و رجندگی شود، لکه کردن. (فرهنگ فارسی معین)
(لُ تَ/ تِ بَ تَ)
لغت نامه دهخدا
سرمای سخت شدن. (برهان) (آنندراج) (شرفنامه). متعدی آن ’سجانیدن’. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین)
(کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
بسودن. مالیدن. دست مالیدن. لمس کردن. برمجیدن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : ضغوث، اشتر که کوهانش بمجند تا فربه است یا نه. (مهذب الاسماء، یادداشت ایضاً). المجس، آنجا که طبیب بمجد از دست. (محمود بن عمر، یادداشت ایضاً). النبض، آنجا که طبیب بمجد از دست. (مهذب الاسماء، یادداشت ایضاً) ، شستن و پاک کردن و پاکیزه کردن، بریان نمودن و برشته کردن، تیز و به شتاب رفتن، گرفتن و به زور گرفتن، کندن و از بیخ کندن، نشکنج گرفتن. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)
(دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
آجده. آژده. نگنده. و گیوۀ آجیده آن است که کف آن رااز برون سوی با ریسمان محکم، خانه خانه بافته باشند، نوعی از بخیه کوتاهتر از کوک و شلال.
- آجیدۀ سوهان، درشتیها و ناهمواریهای روی سوهان
- آجیدۀ سوهان، درشتیها و ناهمواریهای روی سوهان
(کَلْ لَ / لِ مُ عَلْ لَ زَ دَ)
لغت نامه دهخدا
آژدن. آژیدن. آجدن. آجیدن، رنگ کردن. و بدین معنی شاید مصحف رزیدن باشد، آزار دادن. آزردن. (برهان)
(گُ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
فراهم آمدن. فراهم آوردن. جمع شدن. جمع کردن. (از ناظم الاطباء). مجتمع گردیدن. (آنندراج)
(دَ)
لغت نامه دهخدا
انیدن. چنانکه آندن (اندن) ، پس از مفرد امر حاضر درآید و مصدر را متعدی کند: کنانیدن. خورانیدن. خیزانیدن. گیرانیدن. ایستانیدن. خندانیدن
سوزن زدن فرو بردن سوزن درفش نیشتر و مانند آن در چیزی خلانیدن سوزن و مانند آن
بسودن دست مالیدن لمس کردن: المجس آنجا که طبیب بمجد از دست. (محمود بن عمر) النبض آنجا که طبیب بمجد از دست. (محمود ابن عمر) فرو کوبد او را دیو از مجیدن، (ترجمه تفسیر طبری 179: 1 ح بنقل از نسخه پاریس (پا) در ترجمه یتخبطه الشیطان من المس ولی باید دانست که در نسخ دیگر همان کتاب مس بمعنی دیوانگی آمده)
خلانیدن سوزن فرو برده، نوعی دوخت جامه و پای پوش که فاصله فرو بردن سوزنها از بخیه قدری بیشتر باشد
پسوند تعدیه فعل لازم و آن باخر ریشه دستوری (دوم شخص مفرد امر حاضر) پیوندد: خند - اندن جه - اندن دو - اندن، در صورتیکه باخر مفرد امر حاضر از فعل متعدی پیوندد دال بر وادار کردن کسی است بعملی: خور - اندن پوش - اندن کش - اندن
