- mokken
ترشرویی، اخم می کند
معنی mokken - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
ریختن
بخار کردن، سیگار کشیدن، دود کردن
ساختن
جوش آوردن، برای پختن، پختن، خشمگین شدن
متوسّط، میانگین
نشت کردن، نشت
لیسیدن
شیر دوشیدن، دوشیدن
مارک گذاری کردن، متوجّه شدن
ضخیم کردن، غلیظ کردن
خم شدن
تیک زدن، ضربه بزنید، تیک تیک کننده
کتاب کردن، کتاب ها
قمار کردن، قمار
پختن، پخت، تابه کردن
نوک زدن
قطع کردن، پاشنه، ریز ریز کردن
آزار دادن، قلدر، جمع کردن
شیر دوشیدن، دوشیدن
فر کردن، فریب دادن
جرقّه زدن، جرقّه ها
برانگیختن، بیدار شو
جستجو کردن، برای جستجو
چمبیدن، چمباتمه زدن
هدف گذاری کردن، هدف
تولید مثل کردن، پرورش
مقدمه مفهومی
نشانه (Token) در امنیت سایبری به یک رشته داده رمزنگاری شده اشاره دارد که به عنوان جایگزین امن برای اطلاعات حساس مانند رمز عبور استفاده می شود. این مفهوم در پروتکل های مدرن احراز هویت مانند OAuth 2.0 و OpenID Connect کاربرد اساسی دارد. یک نشانه معمولاً حاوی اطلاعاتی درباره هویت کاربر، محدوده دسترسی و مدت اعتبار است که توسط سرور صادرکننده امضا شده و در برابر دستکاری محافظت می شود.
تاریخچه و تکامل
مفهوم نشانه های امنیتی از دهه 1980 با پروتکل هایی مانند Kerberos آغاز شد. در دهه 2000 با ظهور استانداردهایی مانند SAML و بعداً OAuth، نشانه ها به شکل امروزی توسعه یافتند. امروزه فناوری هایی مانند JWT (JSON Web Tokens) به استاندارد صنعتی برای پیاده سازی نشانه ها تبدیل شده اند.
زیرشاخه های کلیدی
1. نشانه های دسترسی (Access Tokens) 2. نشانه های تازه سازی (Refresh Tokens) 3. نشانه های شناسه (ID Tokens) 4. نشانه های امنیتی سخت افزاری (HSM Tokens) 5. نشانه های یکبارمصرف (OTP Tokens)
کاربردهای عملی
• احراز هویت در برنامه های وب و موبایل • کنترل دسترسی به APIها • پیاده سازی تک علامتی (SSO) • تأمین امنیت تراکنش های مالی • مدیریت جلسات کاربران
چالش های فنی
1. جلوگیری از سرقت نشانه ها 2. مدیریت چرخه عمر نشانه 3. مقیاس پذیری در سیستم های بزرگ 4. یکپارچه سازی با معماری های مختلف 5. حفظ حریم خصوصی در نشانه های حاوی اطلاعات
راهکارهای نوین
• نشانه های کوتاه عمر (Short-lived Tokens) • رمزنگاری پیشرفته با الگوریتم های مدرن • سیستم های توزیع شده ابطال نشانه • معماری های بدون حالت (Stateless) با JWT • احراز هویت چندعاملی برای صدور نشانه
نشانه (Token) در امنیت سایبری به یک رشته داده رمزنگاری شده اشاره دارد که به عنوان جایگزین امن برای اطلاعات حساس مانند رمز عبور استفاده می شود. این مفهوم در پروتکل های مدرن احراز هویت مانند OAuth 2.0 و OpenID Connect کاربرد اساسی دارد. یک نشانه معمولاً حاوی اطلاعاتی درباره هویت کاربر، محدوده دسترسی و مدت اعتبار است که توسط سرور صادرکننده امضا شده و در برابر دستکاری محافظت می شود.
تاریخچه و تکامل
مفهوم نشانه های امنیتی از دهه 1980 با پروتکل هایی مانند Kerberos آغاز شد. در دهه 2000 با ظهور استانداردهایی مانند SAML و بعداً OAuth، نشانه ها به شکل امروزی توسعه یافتند. امروزه فناوری هایی مانند JWT (JSON Web Tokens) به استاندارد صنعتی برای پیاده سازی نشانه ها تبدیل شده اند.
زیرشاخه های کلیدی
1. نشانه های دسترسی (Access Tokens) 2. نشانه های تازه سازی (Refresh Tokens) 3. نشانه های شناسه (ID Tokens) 4. نشانه های امنیتی سخت افزاری (HSM Tokens) 5. نشانه های یکبارمصرف (OTP Tokens)
کاربردهای عملی
• احراز هویت در برنامه های وب و موبایل • کنترل دسترسی به APIها • پیاده سازی تک علامتی (SSO) • تأمین امنیت تراکنش های مالی • مدیریت جلسات کاربران
چالش های فنی
1. جلوگیری از سرقت نشانه ها 2. مدیریت چرخه عمر نشانه 3. مقیاس پذیری در سیستم های بزرگ 4. یکپارچه سازی با معماری های مختلف 5. حفظ حریم خصوصی در نشانه های حاوی اطلاعات
راهکارهای نوین
• نشانه های کوتاه عمر (Short-lived Tokens) • رمزنگاری پیشرفته با الگوریتم های مدرن • سیستم های توزیع شده ابطال نشانه • معماری های بدون حالت (Stateless) با JWT • احراز هویت چندعاملی برای صدور نشانه